antepono

E Victionario

Latine[+/-]

Appellatio[+/-]

API: /anteˈpoːnoː/(classice)
Syllabificatio phonetica: an·te·pō·nō — morphologica: ante-pon-o

Notatio[+/-]

Latine: ante + pōnō

Verbum transitivum[+/-]

antepōn|ō, -ĕre, -posuī, -positum

  1. Ponere aliquid ante aliam rem.

Coniugatio[+/-]

Verbum finitum

­
Thema Vox activa
antepōn- Tempus praesens imperfectum futurum
Persona indicativ. coniunct. imperat. indicativ. coniunct. indicativ. imperat.
I. sing. antepōnō antepōnam   antepōnēbam antepōnerem antepōnam  
II. sing. antepōnis antepōnās antepōne! antepōnēbās antepōnerēs antepōnēs antepōnitō!
III. sing. antepōnit antepōnat   antepōnēbat antepōneret antepōnet antepōnitō!
I. plur. antepōnimus antepōnāmus   antepōnēbāmus antepōnerēmus antepōnēmus  
II. plur. antepōnitis antepōnātis antepōnite! antepōnēbātis antepōnerētis antepōnētis antepōnitōte!
III. plur. antepōnunt antepōnant   antepōnēbant antepōnerent antepōnent antepōnuntō!
Thema Vox passiva
antepōn- Tempus praesens imperfectum futurum
Persona indicativ. coniunct. imperat. indicativ. coniunct. indicativ. imperat.
I. sing. antepōnor antepōnar   antepōnēbar antepōnerer antepōnar  
II. sing. antepōneris antepōnāris antepōnere! antepōnēbāris antepōnerēris antepōnēris antepōnitor!
III. sing. antepōnitur antepōnātur   antepōnēbātur antepōnerētur antepōnētur antepōnitor!
I. plur. antepōnimur antepōnāmur   antepōnēbāmur antepōnerēmur antepōnēmur  
II. plur. antepōniminī antepōnāminī antepōniminī! antepōnēbāminī antepōnerēminī antepōnēminī
III. plur. antepōnuntur antepōnantur   antepōnēbantur antepōnerentur antepōnentur antepōnuntor!
Thema Vox activa
anteposu- Tempus perfectum plusquam perfectum futurum
exactum
Persona indicativ. coniunct. indicativ. coniunct.
I. sing. anteposuī anteposuerim anteposueram anteposuissem anteposuerō
II. sing. anteposuistī anteposueris anteposuerās anteposuissēs anteposueris
III. sing. anteposuit anteposuerit anteposuerat anteposuisset anteposuerit
I. plur. anteposuimus anteposuerimus anteposuerāmus anteposuissēmus anteposuerimus
II. plur. anteposuistis anteposueritis anteposuerātis anteposuissētis anteposueritis
III. plur. anteposuērunt anteposuerint anteposuerant anteposuissent anteposuerint

Verbum infinitum

Modus infinitivus participium
Tempus praesens perfectum futurum praesens perfectum futurum
Vox
activa
antepōnere anteposuisse antepositūrum,
-am, -um esse
antepōnēns   antepositūrus,
-a, -um­
Vox
passiva
antepōnī antepositum,
-am, -um esse
antepositum īrī   antepositus,
-a, -um
 

Gerundium Gerundivum Supinum
antepōnendī antepōnendus, -a, -um antepositum antepositū

Dictiones collatae[+/-]

Composita

Translationes[+/-]