ductus

E Victionario

Latine[+/-]

Appellatio[+/-]

API: /ˈduktus/(classice)
Syllabificatio phonetica: duc·tus — morphologica: duct-us

Notatio[+/-]

Latine: dūcō

Participium[+/-]

Forma Persona Tempus Vox Modus­ Casu Verbum
ductus
perfectum passiva participium­ nominativo dūcō

Declinatio[+/-]

positivus singularis positivus pluralis
 cas. masc. fem. neut.  cas. masc. fem. neut.
nom. ductus ducta ductum nom. ductī ductae ducta
gen. ductī ductae ductī gen. ductōrum ductārum ductōrum
dat. ductō ductae ductō dat. ductīs ductīs ductīs
acc. ductum ductam ductum acc. ductōs ductās ducta
abl. ductō ductā ductō abl. ductīs ductīs ductīs
voc. ducte ducta ductum voc. ductī ductae ducta

Nomen substantivum[+/-]

duct|us, -ūs masc.

  1. √ Actus ducendi.
  2. (Mil.) quicumque ducent.

Declinatio[+/-]

m. sing. plur.
nom. ductus ductūs I
gen. ductūs ductuum II
dat. ductuī ductibus III
acc. ductum ductūs IV
abl. ductū ductibus VI
voc. ductus ductūs V

Translationes[+/-]

Discretiva

ductus dictio est in variis linguis:

Dictiones similes[+/-]

Formae affines[+/-]

Latine[+/-]

ductūs[+/-]

Proprietates grammaticales[+/-]

  • ductūs — casus genitivus singularis substantivi ductus
  • ductūs — casus nominativus pluralis substantivi ductus
  • ductūs — casus accusativus pluralis substantivi ductus
  • ductūs — casus vocativus pluralis substantivi ductus

Appellatio[+/-]

API: /ˈduktuːs/(classice)
Syllabificatio phonetica: duc·tūs — morphologica: duct-us