ducta
Discretiva
|
ducta dictio est in variis linguis: |
Formae affines
[+/-]ducta
[+/-]Proprietates grammaticales
[+/-]| Forma | Modus flexurae | originis |
|---|---|---|
| ducta | casus nominativus singularis · genus femininum | participii ductus |
| ducta | casus vocativus singularis · genus femininum | participii ductus |
| ducta | casus nominativus pluralis · genus neutrum | participii ductus |
| ducta | casus accusativus pluralis · genus neutrum | participii ductus |
| ducta | casus vocativus pluralis · genus neutrum | participii ductus |
Appellatio pronuntiatusque
[+/-]
API: /ˈdukta/ (classice) - Syllabificatio phonetica: duc·ta — morphologica: duct-a
ductā
[+/-]Proprietates grammaticales
[+/-]| Forma | Persona | Tempus | Vox | Modus | Verbum |
|---|---|---|---|---|---|
| ductā | secunda singularis | praesens | activa | imperativus | ductō (ductāre) |
| Forma | Modus flexurae | originis |
|---|---|---|
| ductā | casus ablativus singularis · genus femininum | participii ductus |
Appellatio pronuntiatusque
[+/-]API: /ˈduktaː/ (classice) - Syllabificatio phonetica: duc·tā — morphologica: duct-a