ceno

Latine

Appellatio pronuntiatusque

API: /ˈkeː.noː/

(classice)

Syllabificatio phonetica: cē·nō — morphologica: cēn-ō

Notatio

← Latine: cēna et -ō

Verbum transitivum

cēnō|ō, -āre, -āvi, -ātum

1. Cēnām edere; cōnsūmere, vorāre

Coniugatio

Verbum finitum

­

Thema	Vox activa
cēn-	Tempus praesens			imperfectum		futurum
Persona	indicativ.	coniunct.	imperat.	indicativ.	coniunct.	indicativ.	imperat.
I. sing.	cēnō	cēnem		cēnābam	cēnārem	cēnābō
II. sing.	cēnās	cēnēs	cēnā!	cēnābās	cēnārēs	cēnābis	cēnātō!
III. sing.	cēnat	cēnet		cēnābat	cēnāret	cēnābit	cēnātō!
I. plur.	cēnāmus	cēnēmus		cēnābāmus	cēnārēmus	cēnābimus
II. plur.	cēnātis	cēnētis	cēnāte!	cēnābātis	cēnārētis	cēnābitis	cēnātōte!
III. plur.	cēnant	cēnent		cēnābant	cēnārent	cēnābunt	cēnantō!
Thema	Vox passiva
cēn-	Tempus praesens			imperfectum		futurum
Persona	indicativ.	coniunct.	imperat.	indicativ.	coniunct.	indicativ.	imperat.
I. sing.	cēnor	cēner		cēnābar	cēnārer	cēnābor
II. sing.	cēnāris	cēnēris	cēnāre!	cēnābāris	cēnārēris	cēnāberis	cēnātor!
III. sing.	cēnātur	cēnētur		cēnābātur	cēnārētur	cēnābitur	cēnātor!
I. plur.	cēnāmur	cēnēmur		cēnābāmur	cēnārēmur	cēnābimur
II. plur.	cēnāminī	cēnēminī	cēnāminī!	cēnābāminī	cēnārēminī	cēnābiminī	—
III. plur.	cēnantur	cēnentur		cēnābantur	cēnārentur	cēnābuntur	cēnantor!

Thema	Vox activa
cēnāv-	Tempus perfectum		plusquam perfectum		futurum exactum
Persona	indicativ.	coniunct.	indicativ.	coniunct.
I. sing.	cēnāvī	cēnāverim	cēnāveram	cēnāvissem	cēnāverō
II. sing.	cēnāvistī	cēnāveris	cēnāverās	cēnāvissēs	cēnāveris
III. sing.	cēnāvit	cēnāverit	cēnāverat	cēnāvisset	cēnāverit
I. plur.	cēnāvimus	cēnāverimus	cēnāverāmus	cēnāvissēmus	cēnāverimus
II. plur.	cēnāvistis	cēnāveritis	cēnāverātis	cēnāvissētis	cēnāveritis
III. plur.	cēnāvērunt	cēnāverint	cēnāverant	cēnāvissent	cēnāverint

Verbum infinitum

Modus	infinitivus			participium
Tempus	praesens	perfectum	futurum	praesens	perfectum	futurum
Vox activa	cēnāre	cēnāvisse	cēnātūrum, -am, -um esse	cēnāns		cēnātūrus, -a, -um­
Vox passiva	cēnārī	cēnātum, -am, -um esse	cēnātum īrī		cēnātus, -a, -um
Gerundium		Gerundivum			Supinum
cēnandī		cēnandus, -a, -um			cēnātum	cēnātū

Dictiones collatae

• cēnā
• cēnula
• concēna
• cēnātōrius
• antecēnium

Dictiones derivatae

• cēnāculum
• cēnassō
• cēnātiō
• cēnātor,
• cēnāturiō,
• cēnātus
• cēnitō
• incēnō,
• percēnō,
• succēnō

Translationes

Cēnām edere	dilatare ▼

Cēnām edere	collabi ▲

Anglice: dine (en), eat (en) dinner