Jump to content

cauti

E Victionario

Discretiva

cauti dictio est in variis linguis:

Formae affines

[+/-]

cautī

[+/-]
Proprietates grammaticales
[+/-]
Forma Modus flexurae originis
cautī casus genitivus singularis · genus masculinum adiectivi cautus
cautī casus genitivus singularis · genus neutrum adiectivi cautus
cautī casus nominativus pluralis · genus masculinum adiectivi cautus
cautī casus vocativus pluralis · genus masculinum adiectivi cautus
cautī casus genitivus singularis substantivi cautum
Appellatio pronuntiatusque
[+/-]
API: /ˈkau̯.tiː/(classice)
Syllabificatio phonetica: cau·tī — morphologica: caut-i

cauti

[+/-]
Proprietates grammaticales
[+/-]
Forma Modus flexurae originis
cauti forma pluralis · genus masculinum adiectivi cauto
Appellatio pronuntiatusque
[+/-]
API: /ˈkaw.ti/
Syllabificatio phonetica: cau·ti — morphologica: caut-i

Loci

[+/-]
Titus Livius
-58…+17
Petronius Arbiter
ca. 14-66
Aulus Gellius
ca. 130-170
Aurelius Augustinus Hipponensis
354-430
antiq. class. I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas Romana

class.

  • Qui cum haud dissimilia iis, ut in causa pari, quae pro Chalcidensibus in colloquio ad Euripi fretum dicta erant, quaedam etiam ferocius egisset, rex etiam atque etiam deliberare eos iussos, ne id consilii caperent, cuius, dum in futurum nimis cauti et providi essent, extemplo paeniteret, dimisit. —Ab urbe condita Titi Livii [1][2]

saec. I.

Latinitas postclassica

saec. II. (ca. 170-177 p.C.n.)

  • Sed cum postea emisset et hoc mendacium in senatu ei ab amicis obiceretur, risit satis atque inter ridendum: ἀκοινονόητοι, inquit, homines estis, cum ignoratis prudentis et cauti patrisfamilias esse, quod emere velit empturum sese negare propter competitores emptionis. —Noctes Atticae A. Gellii [4][2]

saec. IV.

  • Ubi etiam noctem, de qua loquor, admonens formidandam, consolatione prophetiae tanquam nocturni luminis, ut cauti vigilaremus, edocuit. —Sermones de tempore Augustini [5][2]

Fontes

  1. 1.0 1.1 Titus Livius - Ab urbe condita - libri CXLII. (Universitas Turicensis): Liber XXXVI, caput 9, [6] — cauti
  2. 2.0 2.1 2.2 2.3 2.4 Vicicitatio: cauti.
  3. 3.0 3.1 T. Petronius Arbiter, Satyricon - quae supersunt (apud Guilielmum Vande Water, Trajecti ad Rhenum MDCCIX). Cap. CXV. — cauti
  4. 4.0 4.1 Aulus Gellius, Noctes Atticae libri viginti. (Peter K. Marshall, Oxonii MCMLXVIII). Liber duodecimus. Capitulum XII, [4] — cauti
  5. 5.0 5.1 Aurelius Augustinus Hipponensis, Sermones de tempore. (Universitas Turicensis): Sermo CCX. In Quadragesima, VI. Caput V, p. 6. — cauti