cauti
Jump to navigation
Jump to search
Discretiva
![]() |
cauti dictio est in variis linguis: |
Formae affines[+/-]
Latine[+/-]
cautī[+/-]
Proprietates grammaticales[+/-]
Forma | Modus flexurae | originis |
---|---|---|
cautī | casus genitivus singularis · genus masculinum | adiectivi cautus |
cautī | casus genitivus singularis · genus neutrum | adiectivi cautus |
cautī | casus nominativus pluralis · genus masculinum | adiectivi cautus |
cautī | casus vocativus pluralis · genus masculinum | adiectivi cautus |
cautī | casus genitivus singularis | substantivi cautum |
Appellatio[+/-]
API: /ˈkau̯tiː/ (classice) - Syllabificatio phonetica: cau·tī — morphologica: caut-i
Italice[+/-]
cauti[+/-]
Proprietates grammaticales[+/-]
Forma | Modus flexurae | originis |
---|---|---|
cauti | forma pluralis · genus masculinum | adiectivi cauto |
Appellatio[+/-]
API: /ˈkawti/ - Syllabificatio phonetica: cau·ti — morphologica: caut-i
Loci[+/-]
Titus Livius -58/+17 | Petronius Arbiter ca. 14-66 | Aulus Gellius ca. 130-170 |
Aurelius Augustinus Hipponensis 354-430 |
|||||||||||||||||||
antiq. | class. | I | II | III | IV | V | VI | VII | VIII | IX | X | XI | XII | XIII | XIV | XV | XVI | XVII | XVIII | XIX | XX | XXI |
Latinitas Romana[+/-]
class.
- Qui cum haud dissimilia iis, ut in causa pari, quae pro Chalcidensibus in colloquio ad Euripi fretum dicta erant, quaedam etiam ferocius egisset, rex etiam atque etiam deliberare eos iussos, ne id consilii caperent, cuius, dum in futurum nimis cauti et providi essent, extemplo paeniteret, dimisit. —Ab urbe condita Titi Livii [1][2]
- Ite cauti, et opes fraudibus captas per mille annos disponite. —Satyricon T. Petronii Arbitri [3][2]
Latinitas postclassica[+/-]
- Sed cum postea emisset et hoc mendacium in senatu ei ab amicis obiceretur, risit satis atque inter ridendum: ἀκοινονόητοι, inquit, homines estis, cum ignoratis prudentis et cauti patrisfamilias esse, quod emere velit empturum sese negare propter competitores emptionis. —Noctes Atticae A. Gellii [4][2]
- Ubi etiam noctem, de qua loquor, admonens formidandam, consolatione prophetiae tanquam nocturni luminis, ut cauti vigilaremus, edocuit. —Sermones de tempore Augustini [5][2]
Fontes
- ↑ 1.0 1.1 Titus Livius - Ab urbe condita - libri CXLII. (Universitas Turicensis): Liber XXXVI, caput 9, [6] — cauti
- ↑ 2.0 2.1 2.2 2.3 2.4 Vicicitatio: cauti.
- ↑ 3.0 3.1 T. Petronius Arbiter, Satyricon - quae supersunt (apud Guilielmum Vande Water, Trajecti ad Rhenum MDCCIX). Cap. CXV. — cauti
- ↑ 4.0 4.1 Aulus Gellius, Noctes Atticae libri viginti. (Peter K. Marshall, Oxonii MCMLXVIII). Liber XII, 12. p. [4] — cauti
- ↑ 5.0 5.1 Aurelius Augustinus Hipponensis, Sermones de tempore (Universitas Turicensis). Sermo CCX. In Quadragesima, VI. Caput V, p. 6. — cauti
Categoriae:
- Discretiva
- Formae affines
- Lingua Latina
- Linguae Latinae index inversus
- Formae affines Latinae
- Formae affines per declinationem
- Formae affines Latinae per declinationem
- Lingua Italica
- Formae affines Italicae
- Formae affines Italicae per declinationem
- Paginae cum locis
- Paginae Latinae cum locis
- Paginae cum fontibus