cauta

E Victionario

Discretiva

cauta dictio est in variis linguis:

Dictiones similes[+/-]

Formae affines[+/-]

Latine[+/-]

cauta[+/-]

Proprietates grammaticales[+/-]
Forma Modus flexurae originis
cauta casus nominativus singularis · genus femininum participii cautus
cauta casus vocativus singularis · genus femininum participii cautus
cauta casus nominativus pluralis · genus neutrum participii cautus
cauta casus accusativus pluralis · genus neutrum participii cautus
cauta casus vocativus pluralis · genus neutrum participii cautus
cauta casus nominativus pluralis substantivi cautum
cauta casus accusativus pluralis substantivi cautum
cauta casus vocativus pluralis substantivi cautum
Appellatio[+/-]
API: /ˈkau̯.ta/(classice)
Syllabificatio phonetica: cau·ta — morphologica: caut-a

cautā[+/-]

Proprietates grammaticales[+/-]
Forma Modus flexurae originis
cautā casus ablativus singularis · genus femininum participii cautus
Appellatio[+/-]
API: /ˈkau̯.taː/(classice)
Syllabificatio phonetica: cau·tā — morphologica: caut-a

Hispanice[+/-]

cauta[+/-]

Proprietates grammaticales[+/-]
Forma Modus flexurae originis
cauta forma singularis · genus femininum adiectivi cauto
Appellatio[+/-]
API: [ˈkau̯.ta]
Syllabificatio phonetica: cau·ta — morphologica: caut-a

Italice[+/-]

cauta[+/-]

Proprietates grammaticales[+/-]
Forma Modus flexurae originis
cauta forma singularis · genus femininum adiectivi cauto
Appellatio[+/-]
API: /ˈkaw.ta/, [ˈkaːuta]
Syllabificatio phonetica: cau·ta — morphologica: caut-a

Lusitane[+/-]

cauta[+/-]

Proprietates grammaticales[+/-]
Forma Modus flexurae originis
cauta forma singularis · genus femininum adiectivi cauto
Appellatio[+/-]
API: [ˈkau.tɜ](Lusitane)
Syllabificatio phonetica: cau·ta — morphologica: caut-a

Loci[+/-]

Titus Livius
-58…+17 		Marcus Valerius Martialis
40-103 		Decimus Iunius Iuvenalis
100-128		Aulus Gellius
ca. 130-180		 Aurelius Augustinus Hipponensis
354-430 		Hildegardis Bingensis
1098-1179 		Franciscus Petrarca
1304-1374
antiq. class. I IIII III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas Romana

class.

  • Explorato cum firmisque praesidiis tuto receptu praedatum ierat, omniaque velut adversus praesentem Hannibalem cauta provisaque fuerant. —Ab urbe condita Titi Livii [1][2]

saec. I.

Marcelline, boni suboles sincera parentis,
Horrida Parrhasio quem tegit ursa iugo,
Ille vetus pro te patriusque quid optet amicus,
Accipe et haec memori pectore vota tene:
Cauta sit ut virtus, nec te temerarius ardor
In medios enses saevaque tela ferat.
Bella velint Martemque ferum rationis egentes,
Tu potes et patris miles et esse ducis. —Epigrammata M. Valerii Martialis [3][2]

Latinitas postclassica

saec. II.

audio quid veteres olim moneatis amici,
‹pone seram, cohibe.› sed quis custodiet ipsos
custodes? cauta est et ab illis incipit uxor. —Saturae D. Iuni Iuvenalis [4][2]

saec. II. (ca. 170-177 p.C.n.)

  • Nam sicut illi ad certandum vocati proiectis alte brachiis consistunt caputque et os suum manibus oppositis quasi vallo praemuniunt, membraque eorum omnia, priusquam pugna mota est, aut ad vitandos ictus cauta sunt aut ad faciendos parata — ita animus atque mens viri prudentis, adversus vim et petulantias iniuriarum omni in loco atque in tempore prospiciens, esse debet erecta, ardua, saepta solide, expedita in sollicitis, numquam conivens, nusquam aciem suam flectens, consilia cogitationesque contra fortunae verbera contraque insidias iniquorum, quasi brachia et manus, protendens, ne qua in re adversa et repentina incursio inparatis inprotectisque nobis oboriatur. —Noctes Atticae A. Gellii [5][2]

saec. IV.

  • Sed quoniam res ardua est, neque nunc opportune quaeritur, ut ad intelligentiam veniat, quanquam robustissima teneatur fide, integra nobis sit huius quaestionis, diligens et cauta tractatio. —De libero arbitrio Augustini [6][2]

Latinitas mediaevalis

saec. XII.

  • Quapropter claustra exterioris hominis tam cauta custodia observentur, ne interior homo per insipidam negligentiam saucietur. —Scivias Hildegardis sive libri visionum ac revelationum Hildegardis [7][2]

Latinitas humanistica

saec. XIV.

  • Quibus ille successibus non elatus sed animatus et excitatus quasi quibusdam stimulis ad virtutem, sic se primis annis qui ex presagio eius evenere, sic posterioribus septem gessit, ut neque fertilitati diligens coacervatio pervigilque custodia, neque sterilitati cauta venditio et partitio oportuna, neque utrobique circumspectionis ac providentie regie laus deforet, neque vero quicquam rex ipse per se perque alios ministros ageret, sed unus omnium princeps Ioseph cuncta nutu regeret, et ipse certatim atque suppliciter pro frugum ope venalium a populis fame laborantibus adiretur. —De viris illustribus Petrarcae [8][2]

Fontes

  1. ↑ 1.0 1.1 Titus Livius - Ab urbe condita - libri CXLII. (Universitas Turicensis): Liber XXIII, caput 43, [7] — cauta
  2. ↑ 2.0 2.1 2.2 2.3 2.4 2.5 2.6 2.7 Vicicitatio: cauta.
  3. ↑ 3.0 3.1 Marcus Valerius Martialis - Epigrammata. (Universitas Turicensis): Liber sextus. XXV — cauta
  4. ↑ 4.0 4.1 Decimus Iunius Iuvenalis, Saturae. (Ed. brevique adnotatione critica instr. W. V. Clausen, Oxford 1959). Satura VI, versus 348 — cauta
  5. ↑ 5.0 5.1 Aulus Gellius, Noctes Atticae libri viginti. (Peter K. Marshall, Oxonii MCMLXVIII). Liber XIII. Capitulum XXVIII, [4] — cauta
  6. ↑ 6.0 6.1 Aurelius Augustinus Hipponensis, De libero arbitrio (Universitas Turicensis). Liber primus. Caput X, p. 21. — cauta
  7. ↑ 7.0 7.1 Hildegardis Bingensis - Scivias Hildegardis sive libri visionum ac revelationum. Patrologia Latina, J.-P. Migne. Parisiis 1882, Tomus CXCVII. (Universitas Turicensis): Liber secundus. Visio quinta  — cauta
  8. ↑ 8.0 8.1 Franciscus Petrarca (Italice: Francesco Petrarca) - De viris illustribus. (Universitas Turicensis): Liber II. Ioseph: [16] — cauta
Receptum de "https://la.wiktionary.org/w/index.php?title=cauta&oldid=215973"