cado

Latine

Appellatio

API: /ˈkadoː/

(classice)

Syllabificatio phonetica: ca·dō — morphologica: cad-o

Verbum intransitivum

cad|ō, -ere, cecidī, cāsūrus

1. √ Prōcumbō, dēcidō

   — iudice fortunā cadat alea

2. Morī, intereō

   — non tota cadet Troia

3. (Grammatica) finem habere

   — quod verba melius in syllabas longiores cadunt

Coniugatio

Verbum finitum

Thema	Vox activa
cad-	Tempus praesens			imperfectum		futurum
Persona	indicativ.	coniunct.	imperat.	indicativ.	coniunct.	indicativ.	imperat.
I. sing.	cadō	cadam		cadēbam	caderem	cadam
II. sing.	cadis	cadās	cade!	cadēbās	caderēs	cadēs	caditō!
III. sing.	cadit	cadat		cadēbat	caderet	cadet	caditō!
I. plur.	cadimus	cadāmus		cadēbāmus	caderēmus	cadēmus
II. plur.	caditis	cadātis	cadite!	cadēbātis	caderētis	cadētis	caditōte!
III. plur.	cadunt	cadant		cadēbant	caderent	cadent	caduntō!­
Thema	Vox passiva
cad-	Tempus praesens			imperfectum		futurum
Persona	indicativ.	coniunct.	imperat.	indicativ.	coniunct.	indicativ.	imperat.
III. sing.	caditur	cadātur		cadēbātur	caderētur	cadētur	—

Thema	Vox activa
cecid-	Tempus perfectum		plusquam perfectum		futurum exactum
Persona	indicativ.	coniunct.	indicativ.	coniunct.
I. sing.	cecidī	ceciderim	cecideram	cecidissem	ceciderō
II. sing.	cecidistī	cecideris	ceciderās	cecidissēs	cecideris
III. sing.	cecidit	ceciderit	ceciderat	cecidisset	ceciderit
I. plur.	cecidimus	ceciderimus	ceciderāmus	cecidissēmus	ceciderimus
II. plur.	cecidistis	cecideritis	ceciderātis	cecidissētis	cecideritis
III. plur.	cecidērunt	ceciderint	ceciderant	cecidissent	ceciderint

Verbum infinitum

Modus	infinitivus			participium
Tempus	praesens	perfectum	futurum	praesens	perfectum	futurum
Vox activa	cadere	cecidisse	cāsūrum, -am, -um esse	cadēns		cāsūrus, -a, -um­
Vox passiva	cadī	—	—		—
Gerundium		Gerundivum			Supinum
cadendī		cadendus, -a, -um			—	—

Dictiones collatae

• caedō
• gelicidium
• quidquidcadiae
• stīllicidium
• stīricidium

Dictiones derivatae

• cadāver
• cadēsco, cadēscere
• cadīvus
• cadūcus, cadūciter
• cāssitō, cāssitāre
• cāsūra
• cāsūrus
• cāsus, cāsūs

Composita

• accidō, accidere
• concadō, concadere; concidō, concidere
• dēcidō, dēcidere
• excidō, excidere
• incidō, incidere
• intercidō, intercidere
• occidō, occidere, occāsiō
• praecadēns
• prōcidō, prōcidere
• recidō, recidere
• succidō, succidere
• supercadō, supercadere

Translationes

Procumbere, decidere	dilatare ▼

Procumbere, decidere	collabi ▲

Anglice: fall (en) Germanice: fallen (de), herabfallen (de) Hispanice: caer (es) Lusitane: cair (pt)

Mori, interire	dilatare ▼

Mori, interire	collabi ▲

Anglice: die (en), perish (en) Germanice: sterben (de), untergehen (de)

Finem habere	dilatare ▼

Finem habere	collabi ▲

Anglice: end (en) Germanice: enden (de), ausgehen (de)

Discretiva

cado dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

cadō

Proprietates grammaticales

Forma	Modus flexurae	originis
cadō	casus dativus singularis	substantivi cadus
cadō	casus ablativus singularis	substantivi cadus

Appellatio

API: /ˈkadoː/

(classice)

Syllabificatio phonetica: ca·dō — morphologica: cad-o

Italice

cado

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
cado	prima singularis	praesens	activa	indicativus	cadere

Appellatio

API: /ˈkado/

Syllabificatio phonetica: ca·do — morphologica: cad-o