cadendi

Discretiva

cadendi dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus­	Casu	Verbum
cadendī	—	—	activa	gerundium­	genitivo	cadō (cadere)

Appellatio

API: /kaˈdendiː/

(classice)

Syllabificatio phonetica: ca·den·dī — morphologica: cad-end-i

Loci

Marcus Manilius fl. 14

Franciscus Petrarca 1304-1374

antiq.

class.

I

II

III

IV

V

VI

VII

VIII

IX

X

XI

XII

XIII

XIV

XV

XVI

XVII

XVIII

XIX

XX

XXI

Latinitas Romana

class.

• tertius excelsi signat fastigia caeli,

quo defessus equis Phoebus subsistit anhelis

reclinatque diem mediasque examinat umbras;

ima tenet quartus fundato nobilis orbe,

in quo principium est reditus finisque cadendi

sideribus, pariterque occasus cernit et ortus. —Astronomicon M. Manilii

Latinitas humanistica

saec. XIV.  (1354-1367 p.C.n.)

• Dolor: Tyrannide me deiectum graviter fero.

Ratio: Feres levius, si causam libres; multi quidem tyrannorum, solo nominis odio ceciderunt; plures tamen certas cadendi causas habuisse notissimum est et quotidie fit notius. Apud Aristotelem quidem legis, in Politicis, quod propter uxorum iniurias multe tyrannides perierunt; id quoquo modo, seu active seu passive acceptum fuerit, verum erit. —De remediis utriusque fortune Petrarcae