Jump to content

arcturus

E Victionario
Solum arcturus Latine
ab hac subpagina tractatur.
Vide etiam s.v.
Arcturus.

Appellatio pronuntiatusque

[+/-]
API: /arkˈtuːrus/(classice)
Syllabificatio phonetica: arc·tū·rus — morphologica: arctur-us

Nomen substantivum

[+/-]

arctūr|us, -ī masc.

  1. Herba, quae alias arction dicitur.

Declinatio

[+/-]
m. sing. plur.
nom. arctūrus arctūrī I
gen. arctūrī arctūrōrum II
dat. arctūrō arctūrīs III
acc. arctūrum arctūrōs IV
abl. arctūrō arctūrīs VI
voc. arctūre arctūrī V

Dictiones collatae

[+/-]

Synonyma

  1. arction

Translationes

[+/-]
Herbadilatare ▼
Herbacollabi ▲

Loci

[+/-]
Gaius Plinius Secundus
antiq. class. I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

saec. I.

  • 77: Arction aliqui potius arcturum vocant. similis est verbasco foliis, nisi quod hirsutiora sunt, caule longo, molli, semine cumini. Plin. 27. Hist. nat. 5. 16. (33).[1]

Fontes

  1. Gaius Plinius Secundus – Naturalis historia · Liber XXVII. Reliqua genera herbarum. medicinae ex iis.