Jump to content

annihilo

E Victionario

Latine

[+/-]

Appellatio pronuntiatusque

[+/-]
API: /anˈnihiloː/(classice)
Syllabificatio phonetica: an·ni·hi·lō — morphologica: annihil-o

Formae aliae

[+/-]

Notatio

[+/-]
← Latine: ad + nihilum

Verbum transitivum

[+/-]

annihil|ō, -āvī, -āre, -ātum [1][2][3][4]

  1. Ad nihilum redigere

Coniugatio

[+/-]

Verbum finitum

­
Thema Vox activa
annihil- Tempus praesens imperfectum futurum
Persona indicativ. coniunct. imperat. indicativ. coniunct. indicativ. imperat.
I. sing. annihilō annihilem   annihilābam annihilārem annihilābō  
II. sing. annihilās annihilēs annihilā! annihilābās annihilārēs annihilābis annihilātō!
III. sing. annihilat annihilet   annihilābat annihilāret annihilābit annihilātō!
I. plur. annihilāmus annihilēmus   annihilābāmus annihilārēmus annihilābimus  
II. plur. annihilātis annihilētis annihilāte! annihilābātis annihilārētis annihilābitis annihilātōte!
III. plur. annihilant annihilent   annihilābant annihilārent annihilābunt annihilantō!
Thema Vox passiva
annihil- Tempus praesens imperfectum futurum
Persona indicativ. coniunct. imperat. indicativ. coniunct. indicativ. imperat.
I. sing. annihilor annihiler   annihilābar annihilārer annihilābor  
II. sing. annihilāris annihilēris annihilāre! annihilābāris annihilārēris annihilāberis annihilātor!
III. sing. annihilātur annihilētur   annihilābātur annihilārētur annihilābitur annihilātor!
I. plur. annihilāmur annihilēmur   annihilābāmur annihilārēmur annihilābimur  
II. plur. annihilāminī annihilēminī annihilāminī! annihilābāminī annihilārēminī annihilābiminī —
III. plur. annihilantur annihilentur   annihilābantur annihilārentur annihilābuntur annihilantor!
Thema Vox activa
annihilāv- Tempus perfectum plusquam perfectum futurum
exactum
Persona indicativ. coniunct. indicativ. coniunct.
I. sing. annihilāvī annihilāverim annihilāveram annihilāvissem annihilāverō
II. sing. annihilāvistī annihilāveris annihilāverās annihilāvissēs annihilāveris
III. sing. annihilāvit annihilāverit annihilāverat annihilāvisset annihilāverit
I. plur. annihilāvimus annihilāverimus annihilāverāmus annihilāvissēmus annihilāverimus
II. plur. annihilāvistis annihilāveritis annihilāverātis annihilāvissētis annihilāveritis
III. plur. annihilāvērunt annihilāverint annihilāverant annihilāvissent annihilāverint

Verbum infinitum

Modus infinitivus participium
Tempus praesens perfectum futurum praesens perfectum futurum
Vox
activa 		annihilāre annihilāvisse annihilātūrum,
-am, -um esse 		annihilāns   annihilātūrus,
-a, -um­
Vox
passiva 		annihilārī annihilātum,
-am, -um esse 		annihilātum īrī   annihilātus,
-a, -um 		 
Gerundium Gerundivum Supinum
annihilandī annihilandus, -a, -um annihilātum annihilātū

Dictiones collatae

[+/-]

Synonyma

  1. annullō, annullāre; nullificō, nullificāre

Dictiones derivatae

[+/-]

Translationes

[+/-]
Ad nihilum redigeredilatare ▼
Ad nihilum redigerecollabi ▲

Fontes

  1. ↑ 1.0 1.1 Aegidius [Egidio] Forcellini, Lexicon Totius Latinitatis (Editio Quarta: Bononiae, Patavii) Tom. I, p. 252 — “ANNĬHĬLO, as, āvi, ātum, are, a. 1.”
  2. ↑ 2.0 2.1 Freund, Wilhelm (1806-1894). Grand dictionnaire de la langue latine … (Editio Prima: Paris, 1883-1929) Tom. I, p. 171 — “an-nĭhĭlo (adn.), āre, v. a.”
  3. ↑ 3.0 3.1 Karl Ernst Georges, Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch (Hannover 1913/1918) — annihilo (adnihilo), āvī, āre (ad u. nihilum) (tom. 1, p. 446)
  4. ↑ 4.0 4.1 Olivetti, Dizionario Latino (Lexicon Latinum et Italicum) — annihilo
  5. ↑ Vicicitatio: annihilo.
Receptum de "https://la.wiktionary.org/w/index.php?title=annihilo&oldid=216328"