annihilavero

E Victionario

Discretiva

annihilavero dictio est in variis linguis:

Formae affines[+/-]

Latine[+/-]

Proprietates grammaticales[+/-]

Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
annihilāverō prima singularis futurum exactum activa indicativus annihilō (annihilāre)

Appellatio[+/-]

API: /an.ni.hiˈlaːwe.roː/(classice)
Syllabificatio phonetica: an·ni·hi·lā·ve·rō — morphologica: annihilav-ero

Loci[+/-]

Ioannes Keplerus
1571-1630
antiq. class. I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas nova

saec. XVII.

  • Fiet autem id, si quam cito nivula mea liquescit, tam cito ratiunculas istas ego contrariis ratiunculis profligavero atque annihilavero. —Strena seu de nive sexangula Ioannis Kepleri [1][2]

Fontes

  1. 1.0 1.1 JOANNIS KEPLERI S. C. MAJEST. MATHEMATICI: STRENA seu DE NIVE SEXANGULA. FRANCOFURTI AD MOENUM apud GODEFRIDUM TAMBACH. Anno MDCXI.
  2. 2.0 2.1 Vicicitatio: annihilavero.