Pechinum

Latine

Appellatio pronuntiatusque

API: /ˈpekinum/

(classice)

Syllabificatio phonetica: Pe·chi·num — morphologica: Pechin-um

Formae aliae

• Pequinum, Pechinium

Notatio

“Caput septentrionale.” A lingua Sinensis 北京 (Běijīng), hoc est, 北 (běi, septentrio) + 京 (jīng, caput).

Nomen proprium

Pechin|um, -i neut.

1. Urbs et caput Sinarum.

Declinatio

n.	sing.	plur.
nom.	Pechinum	—	I
gen.	Pechinī	—	II
dat.	Pechinō	—	III
acc.	Pechinum	—	IV
abl.	Pechinō	—	VI
voc.	Pechinum	—	V­
loc.	Pechinī	—	L

Dictiones collatae

Synonyma

• saec. XVII. Xuntienum

Dictiones derivatae

• Pechinensis

Translationes

Urbs et caput Sinarum	dilatare ▼

Urbs et caput Sinarum	collabi ▲

Anglice: Beijing (en), Peking (en) Esperantice: Pekino (eo) Francogallice: Pékin (fr) Germanice: Peking (de) Iaponice: 北京 (ja) ‎(Pekin) Sinice: 北京 (zh) ‎(Běijīng)

Loci

Latinitas nova

• 1698: in ea ſunt Octo Urbes præcipuæ nempe Pechinum ſeu Xuntien, Imperii caput, Paotinga. Hochienum, Chintinga, Xunta, Quanpinga, Taminga & Junpinga, ſub quibus 130. urbes min. —Lexicon Universale Iohannis Iacobi Hofmanni