vicies

Latine

XX
Cardinalis:	vīgintī
Ordinalis:	vīcēsimus
Adverbium:	vīciēs
Distributivus:	vīcēnī
Proportionalis:	…
Multiplicativus:	…
Collectivus:	…
XIX – XX – XXI

Appellatio pronuntiatusque

API: /ˈwiːki.eːs/

(classice)

Syllabificatio phonetica: vī·ci·ēs — morphologica: vīciēs

Formae aliae

• vīciēns

Notatio

← Latine: vīgintī

Numerus adverbialis

vīciēs

1. Viginti vicibus.

Translationes

√ Viginti vicibus	dilatare ▼

√ Viginti vicibus	collabi ▲

Anglice: twenty times (en) Batave: twintigmaal (nl) Bohemice: dvacetkrát (cs) Germanice: zwanzigmal (de) Hungarice: hússzor (hu) Slovace: dvadsaťkrát (sk) Slovene: dvajsetkrat (sl) Ucrainice: двадцять разів (uk) ‎(dvadcjatʹ raziv)

Loci

Petronius Arbiter ca. 14-66

C. Plinius Secundus 23-79

Marcus Valerius Martialis 40-103

P. Cornelius Tacitus 55-117

antiq.

class.

I

I

I

II

III

IV

V

VI

VII

VIII

IX

X

XI

XII

XIII

XIV

XV

XVI

XVII

XVIII

XIX

XX

XXI

Latinitas Romana

saec. I.

• Post peractum sacramentum serviliter ficti dominum consalutamus, elatumque ab Eumolpo filium pariter condiscimus, iuvenem ingentis eloquentiae et spei, ideoque de civitate sua miserrimum senem exisse, ne aut clientes sodalesque filii sui aut sepulcrum quotidie causam lacrimarum cerneret. Accessisse huic tristitiae proximum naufragium, quo amplius vicies sestertium amiserit; nec illum iactura moveri, sed destitutum ministerio non agnoscere dignitatem suam. —Satyricon T. Petronii Arbitri

saec. I.  (ca. 78 p.C.n.)

• Vino antiquissimo claritas Maroneo in Thraciae maritima parte genito, ut auctor est Homerus. neque enim fabulosa aut de origine eius varie prodita consectamur, praeterquam Aristaeum primum omnium in eadem gente mel miscuisse vino, suavitate praecipua utriusque naturae sponte provenientis. Maroneum vicies tanto addito aquae miscendum Homerus prodidit. —Naturalis historia Plinii

saec. I.  (ca. 85-102 p.C.n.)

• Non plenum modo vicies habebas,

Sed tam prodigus atque liberalis

Et tam lautus eras, Calene, ut omnes

Optarent tibi centies amici.

Audit vota deus precesque nostras

Atque intra, puto, septimas Kalendas

Mortes hoc tibi quattuor dederunt. —Epigrammata M. Valerii Martialis

Latinitas postclassica

saec. II.  (ca. 116 p.C.n.)

• Multus hinc ipso de Augusto sermo, plerisque vana mirantibus quod idem dies accepti quondam imperii princeps et vitae supremus, quod Nolae in domo et cubiculo in quo pater eius Octavius vitam finivisset. numerus etiam consulatuum celebrabatur, quo Valerium Corvum et C. Marium simul aequaverat; continuata per septem et triginta annos tribunicia potestas, nomen inperatoris semel atque vicies partum aliaque honorum multiplicata aut nova. —Annales P. Cornelii Taciti