vetustatis
Discretiva
|
vetustatis dictio est in variis linguis: |
Formae affines
[+/-]vetustātis
[+/-]Proprietates grammaticales1
[+/-]| Forma | Persona | Tempus | Vox | Modus | Verbum |
|---|---|---|---|---|---|
| vetustātis | secunda pluralis | praesens | activa | indicativus | vetustō (vetustāre) |
Appellatio pronuntiatusque
[+/-]
API: /wetusˈtaːtis/ (classice) - Syllabificatio phonetica: ve·tus·tā·tis — morphologica: vetust-atis
Proprietates grammaticales2
[+/-]| Forma | Modus flexurae | originis |
|---|---|---|
| vetustātis | casus genitivus singularis | substantivi vetustās |
Appellatio pronuntiatusque
[+/-]API: /wetusˈtaːtis/ (classice) - Syllabificatio phonetica: ve·tus·tā·tis — morphologica: vetustat-is
vetustātīs
[+/-]Proprietates grammaticales
[+/-]| Forma | Modus flexurae | originis |
|---|---|---|
| vetustātīs | casus dativus pluralis | participii vetustātus |
| vetustātīs | casus ablativus pluralis | participii vetustātus |
Appellatio pronuntiatusque
[+/-]API: /wetusˈtaːtiːs/ (classice) - Syllabificatio phonetica: ve·tus·tā·tīs — morphologica: vetustat-is