Jump to content

vetustate

E Victionario

Discretiva

vetustate dictio est in variis linguis:

Formae affines

[+/-]

Proprietates grammaticales1

[+/-]
Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
vetustāte secunda pluralis praesens activa imperativus vetustō (vetustāre)

Appellatio pronuntiatusque

[+/-]
API: /wetusˈtaːte/(classice)
Syllabificatio phonetica: ve·tus·tā·te — morphologica: vetust-ate

Proprietates grammaticales2

[+/-]
Forma Modus flexurae originis
vetustāte casus vocativus singularis · genus masculinum participii vetustātus
vetustāte casus ablativus singularis substantivi vetustās

Appellatio pronuntiatusque

[+/-]
API: /wetusˈtaːte/(classice)
Syllabificatio phonetica: ve·tus·tā·te — morphologica: vetustat-e