unicus

E Victionario

Latine[+/-]

Appellatio[+/-]

API: /ˈuːnikus/(classice)
Syllabificatio phonetica: ū·ni·cus — morphologica: unic-us

Notatio[+/-]

Latine: ūnus

Nomen adiectivum[+/-]

ūnic|us, -a, -um

  1. Singularis, sui generis solus.

Declinatio[+/-]

positivus singularis positivus pluralis
 cas. masc. fem. neut.  cas. masc. fem. neut.
nom. ūnicus ūnica ūnicum nom. ūnicī ūnicae ūnica
gen. ūnicī ūnicae ūnicī gen. ūnicōrum ūnicārum ūnicōrum
dat. ūnicō ūnicae ūnicō dat. ūnicīs ūnicīs ūnicīs
acc. ūnicum ūnicam ūnicum acc. ūnicōs ūnicās ūnica
abl. ūnicō ūnicā ūnicō abl. ūnicīs ūnicīs ūnicīs
voc. ūnice ūnica ūnicum voc. ūnicī ūnicae ūnica

Dictiones derivatae[+/-]

Translationes[+/-]

Singularisdilatare ▼
Singulariscollabi ▲