transmittant

E Victionario

Discretiva

transmittant dictio est in variis linguis:

Formae affines[+/-]

Latine[+/-]

Proprietates grammaticales[+/-]

Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
trānsmittant tertia pluralis praesens activa coniunctivus trānsmittō (trānsmittere)

Appellatio pronuntiatusque[+/-]

API: /traːnsˈmit.tant/(classice)
Syllabificatio phonetica: trāns·mit·tant — morphologica: trans-mitt-ant

Formae aliae[+/-]

Loci[+/-]

M. Tullius Cicero
–106…–43
Titus Livius
–58…+17
Lucius Annaeus Seneca
–3…+65
L. Iunius Moderatus Columella
ca. 4–70
C. Plinius Secundus
23–79
antiq. class.class.class. II II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas Romana

class.  (45 a.C.n. / 709 a.u.)

  • Miluo est quoddam bellum quasi naturale cum corvo; ergo alter alterius, ubicumque nanctus est, ova frangit. Illud vero (ab Aristotele animadversum, a quo pleraque) quis potest non mirari: grues cum loca calidiora petentes maria transmittant, trianguli efficere formam; eius autem summo angulo aer ab is adversus pellitur, deinde sensim ab utroque latere, tamquam remis, ita pinnis cursus avium levatur; basis autem trianguli, quam efficiunt grues, ea tamquam a puppi ventis adiuvatur; —De natura deorum Ciceronis [1][2]

class.

  • Cum verbis extollentes gloriam virtutemque populi Romani ac magnitudinem imperii petissent ne Poeno bellum Italiae inferenti per agros urbesque suas transitum darent, tantus cum fremitu risus dicitur ortus ut vix a magistratibus maioribusque natu iuventus sedaretur; adeo stolida impudensque postulatio visa est censere, ne in Italiam transmittant Galli bellum, ipsos id avertere in se agrosque suos pro alienis populandos obicere. —Ab urbe condita Titi Livii [3][2]

class.

  • At contra arcus nocte non fit aut admodum raro, quia luna non habet tantum virium, ut nubes transeat et illis colorem suffundat, qualem accipiunt sole perstrictae. Sic enim formam arcus discoloris efficiunt: quia aliae partes in nubibus tumidiores sunt aliae summissiores, quaedam crassiores, quam ut solem transmittant, aliae imbecilliores, quam ut excludant, haec inaequalitas alternis lucem umbramque permiscet et exprimit illam mirabilem arcus varietatem. —Naturales quaestiones Senecae [4][2]

saec. I.

  • Oportebit autem nonnullis locis moles intercidi more Maeandri parvis sed angustis itineribus, quae quantalibet hiemis saevitia mare sine fluctu transmittant. Esca iacentium mollior esse debet quam saxatilium. Nam quia dentibus carent, aut lambunt cibos aut integros hauriunt, mandere quidem non possunt. —De re rustica L. Iunii Moderati Columellae [5]

saec. I.  (ca. 78 p.C.n.)

  • »Excide radicem,» inquit, «istam», Papirius Cursor imperator, ad terrorem Praenestinorum praetoris destringi securi iussa. testas, aliqui lapides rotundos subici malunt, qui et contineant umorem et transmittant, non idem planos facere et a terreno arcere radicem existimantes. glarea substrata inter utramque sententiam fuerit. —Naturalis historia Plinii [6][2]

Fontes

  1. 1.0 1.1 Marcus Tullius Cicero - De natura deorum. (The Latin Library): Liber secundus. XLIX. [125] — transmittant
  2. 2.0 2.1 2.2 2.3 2.4 Vicicitatio: transmittant.
  3. 3.0 3.1 Titus Livius - Ab urbe condita - libri CXLII. (The Latin Library): Liber XXI, caput 20, [4] — transmittant
  4. 4.0 4.1 Lucius Annaeus Seneca - Naturales quaestiones. (The Latin Library):  Tomus / Liber 1. 3, versus 1 — transmittant
  5. Lucius Iunius Moderatus Columella - De re rustica - Libri XII. ed. V. Lundström. Anno 1902-1917. (The Latin Library): Liber octavus. Caput XVII. De positione piscinae [11]  — transmittant
  6. 6.0 6.1 Gaius Plinius Secundus, Naturalis historiae libri XXXVII. (Teubner, Lipsiae 1892-1909). Bibliotheca Augustana: Liber septimus decimus, cap. 16, [82] — transmittant