transmissurus

E Victionario

Latine[+/-]

Appellatio pronuntiatusque[+/-]

API: /traːns.misˈsuːrus/(classice)
Syllabificatio phonetica: trāns·mis·sū·rus — morphologica: trans-miss-ur-us

Formae aliae[+/-]

Notatio[+/-]

← Latine: trānsmittō

Participium[+/-]

Forma Persona Tempus Vox Modus­ Casu Verbum
trānsmissūrus
—
 futurum activa participium­ nominativo trānsmittō (trānsmittere)

Declinatio[+/-]

positivus singularis positivus pluralis
 cas. masc. fem. neut.  cas. masc. fem. neut.
nom. trānsmissūrus trānsmissūra trānsmissūrum nom. trānsmissūrī trānsmissūrae trānsmissūra
gen. trānsmissūrī trānsmissūrae trānsmissūrī gen. trānsmissūrōrum trānsmissūrārum trānsmissūrōrum
dat. trānsmissūrō trānsmissūrae trānsmissūrō dat. trānsmissūrīs trānsmissūrīs trānsmissūrīs
acc. trānsmissūrum trānsmissūram trānsmissūrum acc. trānsmissūrōs trānsmissūrās trānsmissūra
abl. trānsmissūrō trānsmissūrā trānsmissūrō abl. trānsmissūrīs trānsmissūrīs trānsmissūrīs
voc. trānsmissūre trānsmissūra trānsmissūrum voc. trānsmissūrī trānsmissūrae trānsmissūra

Loci[+/-]

Titus Livius
–58…+17
antiq. class. I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas Romana

class.

  • Interim Carthaginem, unde Mago, frater Hannibalis, duodecim milia peditum et mille quingentos equites, viginti elephantos, mille argenti talenta in Italiam transmissurus erat cum praesidio sexaginta navium longarum, nuntius adfertur in Hispania rem male gestam omnesque ferme eius provinciae populos ad Romanos defecisse. —Ab urbe condita Titi Livii [1][2]

Fontes

  1. ↑ 1.0 1.1 Titus Livius - Ab urbe condita - libri CXLII. (The Latin Library): Liber XXIII, caput 32, [5] — transmissurus
  2. ↑ 2.0 2.1 Vicicitatio: transmissurus.
Receptum de "https://la.wiktionary.org/w/index.php?title=transmissurus&oldid=224278"