terminator

E Victionario

Latine[+/-]

Appellatio pronuntiatusque[+/-]

API: /termiˈnaːtor/(classice)
Syllabificatio phonetica: ter·mi·nā·tor — morphologica: terminat-or

Notatio[+/-]

Latine: terminō (termināre)

Nomen substantivum[+/-]

termināt|or, -ōris masc. [1][2][3][4]

  1. Qui terminos ponit.

Declinatio[+/-]

m. sing. plur.
nom. terminātor terminātōrēs I
gen. terminātōris terminātōrum II
dat. terminātōrī terminātōribus III
acc. terminātōrem terminātōrēs IV
abl. terminātōre terminātōribus VI
voc. terminātor terminātōrēs V

Dictiones collatae[+/-]

Dictiones derivatae[+/-]

Composita

Translationes[+/-]

Qui terminos ponitdilatare ▼
Qui terminos ponitcollabi ▲

Discretiva

terminator dictio est in variis linguis:

Formae affines[+/-]

Latine[+/-]

Proprietates grammaticales[+/-]

Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
terminātor secunda singularis futurum passiva imperativus terminō (termināre)
terminātor tertia singularis futurum passiva imperativus terminō (termināre)

Appellatio pronuntiatusque[+/-]

API: /termiˈnaːtor/(classice)
Syllabificatio phonetica: ter·mi·nā·tor — morphologica: terminat-or

Loci[+/-]

Aurelius Augustinus Hipponensis
354-430
antiq. class. I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas postclassica[+/-]

saec. IV.

  • deum namque ire per omnes Terrasque tractusque maris caelumque profundum; ipse in aethere sit Iuppiter, ipse in aere Iuno, ipse in mari Neptunus, in inferioribus etiam maris ipse Salacia, in terra Pluto, in terra inferiore Proserpina, in focis domesticis Vesta, in fabrorum fornace Vulcanus, in sideribus sol et luna et stellae, in divinantibus Apollo, in merce Mercurius, in Iano initiator, in Termino terminator, Saturnus in tempore, Mars et Bellona in bellis, Liber in vineis, Ceres in frumentis, Diana in silvis, Minerva in ingeniis; —De civitate Dei Augustini [5][6]

Fontes

  1. 1.0 1.1 Aegidius [Egidio] Forcellini, Lexicon Totius Latinitatis (Editio Quarta: Bononiae, Patavii) Tom. IV (R-S) / Tom. IV (T-Z), p. 702 — “TERMĬNĀTOR, ōris, m. 3. (termino)”
  2. 2.0 2.1 Freund, Wilhelm (1806-1894). Grand dictionnaire de la langue latine … (Editio Prima: Paris, 1883-1929) Tom. III, p. 432 — “termĭnātor, ōris, m.”
  3. 3.0 3.1 Karl Ernst Georges, Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch (Hannover 1913/1918) — terminātor, ōris, m. (termino) (tom. 2, p. 3076)
  4. 4.0 4.1 Olivetti, Dizionario Latino (Lexicon Latinum et Italicum)terminator
  5. 5.0 5.1 Aurelius Augustinus Hipponensis, De civitate Dei (Universitas Turicensis). Liber quartus. Caput XI, p. De multis diis — terminator
  6. 6.0 6.1 Vicicitatio: terminator.