struo

Latine

Appellatio pronuntiatusque

API: /ˈstruoː/

(classice)

Syllabificatio phonetica: stru·ō — morphologica: stru-o

Verbum transitivum

stru|ō, -ere, strūxī, strūctum

1. √ Rem aliam super aliam componere.

Coniugatio

Verbum finitum

­

Thema	Vox activa
stru-	Tempus praesens			imperfectum		futurum
Persona	indicativ.	coniunct.	imperat.	indicativ.	coniunct.	indicativ.	imperat.
I. sing.	struō	struam		struēbam	struerem	struam
II. sing.	struis	struās	strue!	struēbās	struerēs	struēs	struitō!
III. sing.	struit	struat		struēbat	strueret	struet	struitō!
I. plur.	struimus	struāmus		struēbāmus	struerēmus	struēmus
II. plur.	struitis	struātis	struite!	struēbātis	struerētis	struētis	struitōte!
III. plur.	struunt	struant		struēbant	struerent	struent	struuntō!
Thema	Vox passiva
stru-	Tempus praesens			imperfectum		futurum
Persona	indicativ.	coniunct.	imperat.	indicativ.	coniunct.	indicativ.	imperat.
I. sing.	struor	struar		struēbar	struerer	struar
II. sing.	strueris	struāris	struere!	struēbāris	struerēris	struēris	struitor!
III. sing.	struitur	struātur		struēbātur	struerētur	struētur	struitor!
I. plur.	struimur	struāmur		struēbāmur	struerēmur	struēmur
II. plur.	struiminī	struāminī	struiminī!	struēbāminī	struerēminī	struēminī	—
III. plur.	struuntur	struantur		struēbantur	struerentur	struentur	struuntor!

Thema	Vox activa
strūx-	Tempus perfectum		plusquam perfectum		futurum exactum
Persona	indicativ.	coniunct.	indicativ.	coniunct.
I. sing.	strūxī	strūxerim	strūxeram	strūxissem	strūxerō
II. sing.	strūxistī	strūxeris	strūxerās	strūxissēs	strūxeris
III. sing.	strūxit	strūxerit	strūxerat	strūxisset	strūxerit
I. plur.	strūximus	strūxerimus	strūxerāmus	strūxissēmus	strūxerimus
II. plur.	strūxistis	strūxeritis	strūxerātis	strūxissētis	strūxeritis
III. plur.	strūxērunt	strūxerint	strūxerant	strūxissent	strūxerint

Verbum infinitum

Modus	infinitivus			participium
Tempus	praesens	perfectum	futurum	praesens	perfectum	futurum
Vox activa	struere	strūxisse	strūctūrum, -am, -um esse	struēns		strūctūrus, -a, -um­
Vox passiva	struī	strūctum, -am, -um esse	strūctum īrī		strūctus, -a, -um
Gerundium		Gerundivum			Supinum
struendī		struendus, -a, -um			strūctum	strūctū

Dictiones collatae

Synonyma

• cōnstruō, cōnstruere

Dictiones derivatae

• strūctilis
• strūctiō
• strūctor
• strūctūra
• strūctus, strūctūs
• struēs
• struīx
• strūma

Composita

• astruō, astruere, (adstruō)
• cirumstruō, circumstruere
• exstruō, exstruere
• īnstruō, īnstruere
• interstruō, interstruere
• obstruō, obstruere
• perstruō, perstruere
• praestruō, praestruere
• restruō, restruere
• substruō, substruere
• superstruō, superstruere

Translationes

Aliud super aliud componendo reponere

• Anglice: pile (en) up, raise (en)

• Germanice: aufschichten (de), auftürmen (de), aufbauen (de), errichten (de)