solutiores

Discretiva

solutiores dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Modus flexurae	originis
solūtiōrēs	casus nominativus pluralis · genus masculinum	adiectivi solūtior (solūtus comparativus)
solūtiōrēs	casus accusativus pluralis · genus masculinum	adiectivi solūtior (solūtus comparativus)
solūtiōrēs	casus vocativus pluralis · genus masculinum	adiectivi solūtior (solūtus comparativus)
solūtiōrēs	casus nominativus pluralis · genus femininum	adiectivi solūtior (solūtus comparativus)
solūtiōrēs	casus accusativus pluralis · genus femininum	adiectivi solūtior (solūtus comparativus)
solūtiōrēs	casus vocativus pluralis · genus femininum	adiectivi solūtior (solūtus comparativus)

Appellatio pronuntiatusque

API: /soluːtiˈoːreːs/

(classice)

Syllabificatio phonetica: so·lū·ti·ō·rēs — morphologica: solut-ior-es