Discretiva
|
servaram dictio est in variis linguis:
|
Formae affines[+/-]
Proprietates grammaticales[+/-]
Forma
|
Persona
|
Tempus
|
Vox
|
Modus
|
Verbum
|
servāram
|
prima singularis
|
plusquam perfectum
|
activa
|
indicativus
|
servō (servāre)
|
Appellatio[+/-]
- Syllabificatio phonetica: ser·vā·ram — morphologica: serva[v-e]ram
Formae aliae[+/-]
|
M. Tullius Cicero -106…-43
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
antiq.
|
class.
|
I
|
II
|
III
|
IV
|
V
|
VI
|
VII
|
VIII
|
IX
|
X
|
XI
|
XII
|
XIII
|
XIV
|
XV
|
XVI
|
XVII
|
XVIII
|
XIX
|
XX
|
XXI
|
Latinitas Romana
class. (56 a.C.n. / 698 a.u.)
- qua re peto a te ut mihi ignoscas, Vatini, ei cum patriae pepercerim quam servaram, et, si ego te perditorem et vexatorem rei publicae fero, tu me conservatorem et custodem feras. deinde eius viri discessum increpas quem vides omnium civium desiderio, ipsius denique rei publicae luctu esse revocatum. —In P. Vatinium testem interrogatio Ciceronis [1][2]
Fontes