salutassent

Discretiva

salutassent dictio est in variis linguis:

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
salūtāssent	tertia pluralis	plusquam perfectum	activa	coniunctivus	salūtō (salūtāre)

API: /sa.luːˈtaːs.sent/

Syllabificatio phonetica: sa·lū·tās·sent — morphologica: saluta[v-i]ssent

Titus Livius
–58…+17

antiq.

class.

I

II

III

IV

V

VI

VII

VIII

IX

X

XI

XII

XIII

XIV

XV

XVI

XVII

XVIII

XIX

XX

XXI

class.

Numitor inter primum tumultum, hostes invasisse urbem atque adortos regiam dictitans, cum pubem Albanam in arcem praesidio armisque obtinendam avocasset, postquam iuvenes perpetrata caede pergere ad se gratulantes vidit, extemplo advocato concilio scelera in se fratris originem nepotum, ut geniti, ut educati, ut cogniti essent, caedem deinceps tyranni seque eius auctorem ostendit. Iuvenes per mediam contionem agmine ingressi cum avum regem salutassent, secuta ex omni multitudine consentiens vox ratum nomen imperiumque regi efficit. —Ab urbe condita Titi Livii ^[1]^[2]

↑ ^1.0 ^1.1 Titus Livius - Ab urbe condita - libri CXLII. (The Latin Library): Liber I, caput 6, [2] — salutassent
↑ ^2.0 ^2.1 Vicicitatio: salutassent.