ruiturus

E Victionario

Latine[+/-]

Appellatio pronuntiatusque[+/-]

API: /ruiˈtuːrus/(classice)
Syllabificatio phonetica: ru·i·tū·rus — morphologica: ruitur-us

Notatio[+/-]

Latine: ruō (ruere)

Participium[+/-]

Forma Persona Tempus Vox Modus­ Casu Verbum
ruitūrus
futurum activa participium­ nominativo ruō (ruere)

Declinatio[+/-]

positivus singularis positivus pluralis
 cas. masc. fem. neut.  cas. masc. fem. neut.
nom. ruitūrus ruitūra ruitūrum nom. ruitūrī ruitūrae ruitūra
gen. ruitūrī ruitūrae ruitūrī gen. ruitūrōrum ruitūrārum ruitūrōrum
dat. ruitūrō ruitūrae ruitūrō dat. ruitūrīs ruitūrīs ruitūrīs
acc. ruitūrum ruitūram ruitūrum acc. ruitūrōs ruitūrās ruitūra
abl. ruitūrō ruitūrā ruitūrō abl. ruitūrīs ruitūrīs ruitūrīs
voc. ruitūre ruitūra ruitūrum voc. ruitūrī ruitūrae ruitūra