rufe

E Victionario
Solum rufe Linguae multae
ab hac subpagina tractatur.
Vide etiam s.v.
Rufe.

Discretiva

rufe dictio est in variis linguis:

Dictiones similes[+/-]

Formae affines[+/-]

Latine[+/-]

rūfe[+/-]

Proprietates grammaticales[+/-]
Forma Modus flexurae originis
rūfe casus vocativus singularis · genus masculinum adiectivi rūfus
Appellatio pronuntiatusque[+/-]
API: /ˈruːfe/(classice)
Syllabificatio phonetica: rū·fe — morphologica: ruf-e

Dacoromane[+/-]

rufe[+/-]

Proprietates grammaticales[+/-]
Forma Modus flexurae originis
rufe casus genitivus/dativus singularis substantivi rufă
rufe casus nominativus/accusativus pluralis substantivi rufă
rufe casus genitivus/dativus pluralis substantivi rufă
Appellatio pronuntiatusque[+/-]
API: /ˈrufe/
Syllabificatio phonetica: ru·fe — morphologica: ruf-e

Germanice[+/-]

rufe[+/-]

Proprietates grammaticales[+/-]
Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
rufe prima singularis praesens activa indicativus rufen
rufe prima singularis praesens activa coniunctivus rufen
rufe secunda singularis praesens activa imperativus rufen
rufe tertia singularis praesens activa coniunctivus rufen
Appellatio pronuntiatusque[+/-]
rufeAPI: [ˈʁuːfə](appellatio normata)
Syllabificatio phonetica: ru·fe — morphologica: ruf-e

Italice[+/-]

rufa[+/-]

Proprietates grammaticales[+/-]
Forma Modus flexurae originis
rufe forma pluralis · genus femininum adiectivi rufo
Appellatio pronuntiatusque[+/-]
API: /ˈrufe/
Syllabificatio phonetica: ru·fe — morphologica: ruf-e