puellis

Discretiva

puellis dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Modus flexurae	originis
puellīs	casus dativus pluralis	substantivi puella
puellīs	casus ablativus pluralis	substantivi puella
puellīs	casus dativus pluralis	substantivi puellus
puellīs	casus ablativus pluralis	substantivi puellus

Appellatio pronuntiatusque

API: /puˈel.liːs/

(classice)

Syllabificatio phonetica: pu·el·līs — morphologica: puell-is

Loci

Gaius Valerius Catullus -87…-54	Quintus Horatius Flaccus -65…-8	Titus Livius -58…+17	P. Ovidius Naso -42…+18	Aulus Cornelius Celsus ca. -25…+50	Lucius Annaeus Seneca -3…+65	Marcus Valerius Martialis 40-103	Decimus Iunius Iuvenalis ca. 60-130	Caelius Aurelianus fl. 400	Isidorus Hispalensis 560-636	Hildegardis Bingensis 1098-1179
class.	class.	class.	class.	class.	class.	I	II	V	VII	XII

Latinitas Romana

class.

• multi illum pueri, multae optavere puellae;

idem cum tenui carptus defloruit ungui,

nulli illum pueri, nullae optavere puellae:

sic virgo, dum intacta manet, dum cara suis est;

cum castum amisit polluto corpore florem,

nec pueris iocunda manet, nec cara puellis. —Carmina Catulli

class.

• Petti, nihil me sicut antea iuvat

scribere versiculos amore percussum gravi,

amore, qui me praeter omnis expetit

mollibus in pueris aut in puellis urere.

hic tertius December, ex quo destiti

Inachia furere, silvis honorem decutit. —Epodon liber Q. Horatii Flacci

class.

• Quod ab se cuiquam periculum, a sola ac prope vidua et puellis in orbitate degentibus esse? At enim periculi quidem nihil ab se timeri, invisam tamen stirpem regiam esse. —Ab urbe condita Titi Livii

class. (versio II, ca. 5 p.C.n.)

• Aestus erat, mediamque dies exegerat horam;

adposui medio membra levanda toro.

pars adaperta fuit, pars altera clausa fenestrae;

quale fere silvae lumen habere solent,

qualia sublucent fugiente crepuscula Phoebo,

aut ubi nox abiit, nec tamen orta dies.

illa verecundis lux est praebenda puellis,

qua timidus latebras speret habere pudor. —Amores Ovidii Nasonis

class. (ca. 30 p.C.n.)

• Inter notissimos morbos est etiam is, qui comitialis vel maior nominatur. Homo subito concidit, ex ore spumae moventur, deinde interposito tempore ad se redit, et per se ipse consurgit. Id genus saepius viros quam feminas occupat. Ac solet quidem etiam longum esse usque mortis diem et vitae non periculosum: interdum tamen cum recens est, hominem consumit. Et saepe eum, si remedia non sustulerunt, in pueris veneris, in puellis menstruorum initium tollit. —De Medicina Celsi

class.

• Sit aliquis usque eo Graecis emancipatus, ut haec dicat necessaria; nemo tamen erit, qui etiam illud ad rem iudicet pertinere, quae nomina illis Hesiodus imposuerit. Aglaien maximam natu appellavit, mediam Euphrosynen, tertiam Thaliam. Horum nominum interpretationem, prout cuique visum est, deflectit et ad rationem aliquam conatur perducere, cum Hesiodus puellis suis, quod voluit, nomen imposuerit. —De beneficiis Senecae

saec. I. (ca. 85-102 p.C.n.)

• Issa est passere nequior Catulli,

Issa est purior osculo columbae,

Issa est blandior omnibus puellis,

Issa est carior Indicis lapillis,

Issa est deliciae catella Publi.

Hanc tu, si queritur, loqui putabis;

Sentit tristitiamque gaudiumque. —Epigrammata M. Valerii Martialis

Latinitas postclassica

saec. II. (ca. 100/128 p.C.n.)

• Formam optat modico pueris, maiore puellis

murmure, cum Veneris fanum videt, anxia mater

usque ad delicias votorum. ‹cur tamen› inquit

‹corripias? pulchra gaudet Latona Diana.› —Saturae D. Iuni Iuvenalis

saec. V.

• omnis enim repentina mutatio etiam in melius facta in novitatis causa corpora contristat. quapropter hiis erit utendum que initio exorte purgationis in puellis ordinavimus adhibenda. valent enim ea recedens officium aliquantum retinere, que ante valuerunt provocare. —Gynaeciorum Sorani e graeco versorum et retractatorum quae exstant Caelii Aureliani

Latinitas mediaevalis

saec. VII.

• Lecticae, sive plutei lecti. De quo Rutilius Rufus de vita sua: «Primum», inquit, «contra consuetudinem imperatorum ipse pro lectis lecticis utebatur». Sponda autem exterior pars lecti, pluteus interior. Geniales lecti proprie sunt qui sternuntur puellis nubentibus; dicti autem a generandis liberis. —Etymologiarum libri XX Isidori Hispalensis

saec. XII.

• Nunc, fili mi, primam mulierem et puellas eius attende; sed mulierem rugosam omni studio fuge, mulierem autem mercatricem ad te collige. Prima enim mulier charitas est cum puellis, videlicet benevolentia et largitate. Sed mulier rugosa, rubeam et nigram faciem habens, amor saecularis est, quo turpi studio lascivi homines ad invicem se complicant. —Epistolae Hildegardis