pomum
Latine[+/-]
Appellatio[+/-]
API: /ˈpoːmum/ (classice)
Nomen substantivum[+/-]
pōm|um, -ī neut.
Declinatio[+/-]
n. | sing. | plur. | |
---|---|---|---|
nom. | pōmum | pōma | I |
gen. | pōmī | pōmōrum | II |
dat. | pōmō | pōmīs | III |
acc. | pōmum | pōma | IV |
abl. | pōmō | pōmīs | VI |
voc. | pōmum | pōma | V |
Dictiones derivatae[+/-]
Translationes[+/-]
Fructus
Formae affines[+/-]
Latine[+/-]
Proprietates grammaticales[+/-]
- pōmum — casus accusativus singularis vocis pōmus