plorator

E Victionario

Latine[+/-]

Appellatio[+/-]

API: /ploːˈraːtor/(classice)
Syllabificatio phonetica: plō·rā·tor — morphologica: plorat-or

Notatio[+/-]

← Latineplōrō (plōrāre)

Nomen substantivum[+/-]

plōrāt|or, -ōris masc.

  1. Qui plorat.

Declinatio[+/-]

m. sing. plur.
nom. plōrātor plōrātōrēs I
gen. plōrātōris plōrātōrum II
dat. plōrātōrī plōrātōribus III
acc. plōrātōrem plōrātōrēs IV
abl. plōrātōre plōrātōribus VI
voc. plōrātor plōrātōrēs V

Dictiones collatae[+/-]

Dictiones derivatae[+/-]

Composita

Translationes[+/-]

Qui ploratdilatare ▼
Qui ploratcollabi ▲

Discretiva

plorator dictio est in variis linguis:

Formae affines[+/-]

Latine[+/-]

Proprietates grammaticales[+/-]

Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
plōrātor secunda singularis futurum passiva imperativus plōrō (plōrāre)
plōrātor tertia singularis futurum passiva imperativus plōrō (plōrāre)

Appellatio[+/-]

API: /ploːˈraːtor/(classice)
Syllabificatio phonetica: plō·rā·tor — morphologica: plor-ator

Loci[+/-]

Marcus Valerius Martialis 40-103
antiq. class. I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas Romana

saec. I.

  • Si quis plorator collo tibi vernula pendet,
Haec quatiat tenera garrula sistra manu. —Apophoreta M. Valerii Martialis [1][2]

Fontes

  1. 1.0 1.1 Marcus Valerius Martialis - Apophoreta (Epigrammata liber XIV). (Bibliotheca Augustana): Liber quartus decimus. LIV, versus 1 — plorator
  2. 2.0 2.1 Vicicitatio: plorator.