places

Discretiva

places dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

placēs

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
placēs	secunda singularis	praesens	activa	indicativus	placeō (placēre)

Appellatio pronuntiatusque

API: /ˈplakeːs/

(classice)

Syllabificatio phonetica: pla·cēs — morphologica: plac-es

plācēs

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
plācēs	secunda singularis	praesens	activa	coniunctivus	plācō (plācāre)

Appellatio pronuntiatusque

API: /ˈplaːkeːs/

(classice)

Syllabificatio phonetica: plā·cēs — morphologica: plac-es

Anglice

places

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
places	tertia singularis	praesens	activa	indicativus	place

Forma	Modus flexurae	originis
places	forma pluralis	substantivi place

Appellatio pronuntiatusque

places

API: /ˈpleɪsɪz/

(Americane)

Syllabificatio phonetica: plac·es

Francogallice

places

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
place	secunda singularis	praesens	activa	indicativus	placer
place	secunda singularis	praesens	activa	coniunctivus	placer

Forma	Modus flexurae	originis
places	forma pluralis	substantivi place

Appellatio pronuntiatusque

API: [plas]

Syllabificatio phonetica: places — morphologica: plac-es

Hispanice

places

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
places	secunda singularis	praesens	activa	indicativus	placer

Appellatio pronuntiatusque

API: /ˈplaθes/

(Castellane, castellano)

Syllabificatio phonetica: pla·ces — morphologica: plac-es

Loci

P. Ovidius Naso -42…+18

Phaedrus opus ca. 30-50

Decimus Iunius Iuvenalis 100-128

Franciscus Petrarca 1304-1374

antiq.

class.

I

II

III

IV

V

VI

VII

VIII

IX

X

XI

XII

XIII

XIV

XV

XVI

XVII

XVIII

XIX

XX

XXI

Latinitas Romana

class.

• proximus huic labor est placitam exorare puellam:

tertius, ut longo tempore duret amor.

hic modus, haec nostro signabitur area curru:

haec erit admissa meta terenda rota.

dum licet, et loris passim potes ire solutis,

elige cui dicas ‘tu mihi sola places.’

haec tibi non tenues veniet delapsa per auras:

quaerenda est oculis apta puella tuis. —Ars amatoria Ovidii Nasonis

saec. I.

• Nullum maledictum esse gravius conscientia.

Cum servus nequam Socrati malediceret,

Uxorem domini qui corrupisset sui,

Idque ille sciret notum circumstantibus:

«Places tibi» inquit «quia cui non debes places;

Sed non impune, quia cui debes non places». —Fabulae Phaedri

Latinitas postclassica

saec. II.

• tum gravis illa viro, tunc orba tigride peior,

cum simulat gemitus occulti conscia facti,

aut odit pueros aut ficta paelice plorat

uberibus semper lacrimis semperque paratis

in statione sua atque expectantibus illam,

quo iubeat manare modo. tu credis amorem,

tu tibi tunc, uruca, places fletumque labellis

exorbes, quae scripta et quot lecture tabellas

si tibi zelotypae retegantur scrinia moechae! —Saturae D. Iuni Iuvenalis

Latinitas humanistica

saec. XIV.

• Huius, ut Ciceroni places, magister, ut vult Valerius, discipulus, Cleanthes, et studiosior et vivacior fuit, ut qui ad nonum et nonagesimum annum docendo discendoque pervenerit, et diebus quidem agitatione mentis adversus ignorantiam, noctibus vero adversus paupertatem corporis labore pugnaverit, duasque res difficillimas vigilantissimo subterfugerit ingenio. —Rerum memorandarum libri Petrarcae