opposuerunt

E Victionario

Discretiva

opposuerunt dictio est in variis linguis:

Formae affines[+/-]

Latine[+/-]

Proprietates grammaticales[+/-]

Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
opposuērunt tertia pluralis perfectum activa indicativus oppōnō (oppōnere)

Appellatio[+/-]

API: /opposuˈeːrunt/(classice)
Syllabificatio phonetica: op·po·su·ē·runt — morphologica: op-posu-erunt

Formae aliae[+/-]

Loci[+/-]

Titus Livius -58/+17 Quintus Curtius Rufus ca. 50 Hildegardis Bingensis
1098-1179
antiq. class. I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas Romana[+/-]

class.

  • Eos primos Poeni, ne quid ab tergo fraudis esset, hosti opposuerunt. —Ab urbe condita Titi Livii [1][2]

saec. I.

  • Nee Tyrii, quamquam classem habebant, ausi navale inire certamen: tris omnino ante ipsa moenia opposuerunt, quibus rex invectus ipse eas demersit. —Historiae Alexandri Magni Curtii Rufi [3][2]

Latinitas mediaevalis[+/-]

saec. XII.

  • At ipsi quoddam mare tanti fervoris mihi opposuerunt, ut illud nullo modo transvadare potuerim. —Scivias Hildegardis sive libri visionum ac revelationum Hildegardis [4][2]

Fontes

  1. 1.0 1.1 Titus Livius - Ab urbe condita - libri CXLII. (Universitas Turicensis): Liber XXIV, caput 47, [2] — opposuerunt
  2. 2.0 2.1 2.2 2.3 Vicicitatio: opposuerunt.
  3. 3.0 3.1 Quintus Curtius Rufus - Historiae Alexandri Magni. (Universitas Turicensis), Liber IV. Capitulum III, [12] — opposuerunt
  4. 4.0 4.1 Hildegardis Bingensis - Scivias Hildegardis sive libri visionum ac revelationum. Patrologia Latina, J.-P. Migne. Parisiis 1882, Tomus CXCVII. (Universitas Turicensis): Liber primus. Visio quarta  — opposuerunt