obscures

Discretiva

obscures dictio est in variis linguis:

Dictiones similes

• Germanice: obskures, Germanice: Obskures

Formae affines

Latine

obscūrēs

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
obscūrēs	secunda singularis	praesens	activa	coniunctivus	obscūrō (obscūrāre)

Appellatio pronuntiatusque

API: /ob'skuːreːs/

(classice)

Syllabificatio phonetica: ob·scū·rēs — morphologica: obscur-es

Anglice

obscures

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
obscures	tertia singularis	praesens	activa	indicativus	obscure

Appellatio pronuntiatusque

API: /əbˈskjʊəz/, /əbˈskjɔːz/

(Britannice)

Syllabificatio phonetica: ob·scures — morphologica: obscure-s

Francogallice

obscures

Proprietates grammaticales

Forma	Modus flexurae	originis
obscures	forma pluralis · genus femininum	adiectivi obscur

Appellatio pronuntiatusque

API: [ɔpˈskyʁ]

Syllabificatio phonetica: ob·scures — morphologica: obscur-es

Loci

Franciscus Petrarca 1304-1374

antiq.

class.

I

II

III

IV

V

VI

VII

VIII

IX

X

XI

XII

XIII

XIV

XV

XVI

XVII

XVIII

XIX

XX

XXI

Latinitas humanistica

saec. XIV.

• Nam seu voluptatibus obsequi vulgique vestigiis tritum iter sequi statuis, excusabilior fiet, veri ducibus domesticis carens, error, cessabitque improperium illud acerrimum, degenerantium a parentibus claris, eo quod nulla tibi domi sit claritas quam obscures. —De remediis utriusque fortune Petrarcae