Jump to content

novem milia

E Victionario
IX
Cardinalis: novem mīlia
Ordinalis: noviēs mīllēsimus
Adverbium: noviēs mīliēs
Distributivus: novēna mīlia
Proportionalis:
Multiplicativus:
Collectivus:
VIIICMXCIXIXIXI
(VIII) octō mīlia ← novem mīlia → decem mīlia (X)

Appellatio pronuntiatusque

[+/-]
API: /ˈno.wem ˈmiːli.a/(classice)
Syllabificatio phonetica: no·vem mīl·li·a — morphologica: novem mil-ia

Notatio

[+/-]
← Latinenovem et mīlia

Numerus cardinalis

[+/-]

novem mīlia neut. plur.

  1. Octo milia nongenti nonaginta novem et alius.

Dictiones collatae

[+/-]

Collocationes

Translationes

[+/-]
Octo milia nongenti nonaginta novem et alius. Numerus IXdilatare ▼
Octo milia nongenti nonaginta novem et alius. Numerus IXcollabi ▲

Loci

[+/-]
Titus Livius
-58…+17
Quintus Curtius Rufus
fl.c.50
C. Plinius Secundus
23-79
P. Cornelius Tacitus
55-117
antiq. class. II II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas Romana

class.

  • eisdem auctoribus compertum est cum decem circiter milia ab hoste abessent bina castra circa viam qua irent esse; laeva Celtiberos novum exercitum, supra novem milia hominum, dextra Punica tenere castra; ea stationibus vigiliis omni iusta militari custodia tuta et firma esse: illa altera soluta neglectaque, ut barbarorum et tironum et minus timentium quod in sua terra essent. —Ab urbe condita Titi Livii [1][2]

saec. I.

  • Novem milia eo convivio excepisse proditum est memoriae eosque omnes invitante rege ex eadem creterra libatisse, Graecis barbarisque vatibus cum alia fausta vota praceuntibus, tum inprimis, ut utriusque imperii societas in idem corpus coalita perpetua esset. —Historiae Alexandri Magni Curtii Rufi [3][2]

saec. I.  (ca. 78 p.C.n.)

  • oppida per continentem a Tarento Vria, cui cognomen ob Apulam Messapiae, Aletium, in ora vero Senum, Callipolis, quae nunc est Anxa, LXXV a Tarento. inde XXXIII promunturium quod Acran Iapygiam vocant, quo longissime in maria excurrit Italia. ab eo Basta oppidum et Hydruntum decem ac novem milia passuum, ad discrimen Ionii et Hadriatici maris, qua in Graeciam brevissimus transitus, ex adverso Apolloniatum oppidi latitudine intercurrentis freti L non amplius. —Naturalis historia Plinii [4][2]

Latinitas postclassica

saec. II.  (ca. 105-110 p.C.n.)

  • Conversis ad civile bellum animis externa sine cura habebantur. eo audentius Rhoxolani, Sarmatica gens, priore hieme caesis duabus cohortibus, magna spe Moesiam inruperant, ad novem milia equitum, ex ferocia et successu praedae magis quam pugnae intenta. igitur vagos et incuriosos tertia legio adiunctis auxiliis repente invasit. —Historiae P. Cornelii Taciti [5][2]

Fontes

  1. 1.0 1.1 Titus Livius - Ab urbe condita - libri CXLII. (The Latin Library): Liber XXVIII, caput 1 — novem milia
  2. 2.0 2.1 2.2 2.3 2.4 Vicicitatio: novem milia.
  3. 3.0 3.1 Quintus Curtius Rufus - Historiae Alexandri Magni. (Universitas Turicensis), Liber X. Capitulum IV — novem milia
  4. 4.0 4.1 Gaius Plinius Secundus, Naturalis historiae libri XXXVII. (Teubner, Lipsiae 1892-1909). Bibliotheca Augustana: Liber tertius, cap. 15, [100] — novem milia
  5. 5.0 5.1 Publius Cornelius Tacitus - Historiarum libri XIV. (Universitas Turicensis): Liber I.  [79] — novem milia