Jump to content

decem milia

E Victionario
X
Cardinalis:decem mīlia
Ordinalis:deciēs mīllēsimus
Adverbium:deciēs mīliēs
Distributivus:dēna mīlia
Proportionalis:
Multiplicativus:
Collectivus:
IXCMXCIXXXI
(IX) novem mīlia  decem mīlia  undecim mīlia (XI)

Appellatio pronuntiatusque

[+/-]
API: /ˈde.kem ˈmiːli.a/(classice)
Syllabificatio phonetica: de·cem mīl·li·a morphologica: decem mil-ia

Notatio

[+/-]
← Latine: decem et mīlia

Numerus cardinalis

[+/-]

decem mīlia neut. plur.

  1. Novem milia nongenti nonaginta novem et alius.

Dictiones collatae

[+/-]

Collocationes

[+/-]

Synonyma

[+/-]

Translationes

[+/-]

Loci

[+/-]
M. Tullius Cicero
-106…-43
Marcus Terentius Varro
-116…-27
Velleius Paterculus
ca. -20…+35
Quintus Curtius Rufus
fl.c.50
L. Iunius Moderatus Columella
ca. 4-70
M. Fabius Quintilianus
ca. 35-100
Sextus Iulius Frontinus
ca. 40–103
Plinius minor
61-113
P. Cornelius Tacitus
55-117
class.class.class.IIIIIII

Latinitas Romana

[+/-]

class.  (45 a.C.n. / 709 a.u.)

  • Cur igitur et Camillus doleret, si haec post trecentos et quinquaginta fere annos eventura putaret, et ego doleam, si ad decem milia annorum gentem aliquam urbe nostra potituram putem? Quia tanta caritas partiae est, ut eam non sensu nostro, sed salute ipsius metiamur. —Tusculanae disputationes Ciceronis [1][2]

class.  (ca. 37 a.C.n. / 717 a.u.)

  • Nonne item L. Abucius, homo, ut scitis, apprime doctus, cuius Luciliano charactere sunt libelli, dicebat in Albano fundum suum pastionibus semper vinci a villa? Agrum enim minus decem milia reddere, villam plus vicena. Idem secundum mare, quo loco vellet, si parasset villam, se supra centum milia e villa recepturum. —De agricultura Varronis [3][2]

class.

  • Haec urbs numquam plura quam decem milia propriae iuventutis armavit, sed vel ferocia ingenii vel inscitia nostrorum ducum vel fortunae indulgentia cum alios duces, tum Pompeium magni nominis virum ad turpissima deduxit foedera (hic primus e Pompeis consul fuit), nec minus turpia ac detestabilia Mancinum Hostilium consulem. —Historiae Romanae Vellei [4][2]

saec. I.

  • Filios ex Asiaticis uxoribus susceptos — ad decem milia fuisse traduntur — apud se relinqui iussit, ne in Macedoniam cum parentibus transgressi et coniugibus liberisque prioribus permixti familias contentionibus et discordiis inplerent: sibi curae fore pollicitus, ut patrio more instituti militiae artes edocerentur. Ita plus decem milia veteranorum dimissa sunt, additusque est, qui eos deduceret, Craterus, ex praecipuis regis amicis. —Historiae Alexandri Magni Curtii Rufi [5][2]

saec. I.

  • Tamquam est locus quoquo versus C pedum: ducimus centies centenos, fiunt decem milia. Dicemus igitur eum locum habere decem milia pedum quadratorum, quae efficiunt iugeri trientem et sextulam, pro qua portione operis effecti numerationem facere oportebit. —De re rustica L. Iunii Moderati Columellae [6][2]

saec. I.  (ca. 90-96 p.C.n.)

  • Quantitas quoque, ut dixi, etiam si non semper, plerumque tamen eidem subiacet, seu modi est seu numeri. Sed modus aliquando constat aestimatione facti, quanta sit culpa quantumve beneficium, aliquando iure, cum id in controversiam venit, qua quis lege puniendus vel honorandus sit: stuprator decem milia dare debeat, quae poena huic crimini constituta est, an, quia se stupratus suspendit, capite puniri tamquam causa mortis. —Institutio oratoria Quintiliani [7][2]

saec. I.  (ca. 97 p.C.n.)

  • Ac ne metu aestatis aut siccitatum in tantum a veritate eos recessisse credam, obstat quod ipse actis mensuris Iulio mense hanc uniuscuiusque copiam, quae supra scripta est, tota deinceps aestate durantem exploravi. Quaecumque tamen est causa quae praecedit, illud utique detegitur, decem milia quinariarum intercidisse, dum beneficia sua principes secundum modum in commentariis adscriptum temperant. —De aquaeductu urbis Romae Frontini [8][2]

saec. I.

  • Igitur iis qui pluris quam decem milibus emerant, ad illam communem et quasi publicam octavam addidi decimam eius summae, qua decem milia excesserant. —Epistulae Plini minoris [9][2]

Latinitas postclassica

[+/-]

saec. II.  (ca. 116 p.C.n.)

  • Magna ea victoria neque cruenta nobis fuit. quinta ab hora diei ad noctem caesi hostes decem milia passuum cadaveribus atque armis opplevere, repertis inter spolia eorum catenis quas in Romanos ut non dubio eventu portaverant. miles in loco proelii Tiberium imperatorem salutavit struxitque aggerem et in modum tropaeorum arma subscriptis victarum gentium nominibus imposuit. —Annales P. Cornelii Taciti [10][2]

Fontes

  1. Lapsus in citando: Invalid <ref> tag; no text was provided for refs named Cicero
  2. 1 2 3 4 5 6 7 8 9 Lapsus in citando: Invalid <ref> tag; no text was provided for refs named q
  3. Lapsus in citando: Invalid <ref> tag; no text was provided for refs named Varro
  4. Lapsus in citando: Invalid <ref> tag; no text was provided for refs named Velleius
  5. Lapsus in citando: Invalid <ref> tag; no text was provided for refs named CurtiusRufus
  6. Lapsus in citando: Invalid <ref> tag; no text was provided for refs named Columella
  7. Lapsus in citando: Invalid <ref> tag; no text was provided for refs named Quintilianus
  8. Lapsus in citando: Invalid <ref> tag; no text was provided for refs named Frontinus
  9. Lapsus in citando: Invalid <ref> tag; no text was provided for refs named PliniusMinor
  10. Lapsus in citando: Invalid <ref> tag; no text was provided for refs named Tacitus