Jump to content

nominator

E Victionario

Appellatio pronuntiatusque

[+/-]
API: /noːmiˈnaːtor/(classice)
Syllabificatio phonetica: nō·mi·nā·tor — morphologica: nominat-or

Notatio

[+/-]
Latine: nōminō (nōmināre)

Nomen substantivum

[+/-]

nōmināt|or, -ōris masc.

  1. Qui nominat.

Declinatio

[+/-]
m. sing. plur.
nom. nōminātor nōminātōrēs I
gen. nōminātōris nōminātōrum II
dat. nōminātōrī nōminātōribus III
acc. nōminātōrem nōminātōrēs IV
abl. nōminātōre nōminātōribus VI
voc. nōminātor nōminātōrēs V

Dictiones collatae

[+/-]

Dictiones derivatae

[+/-]

Composita

Translationes

[+/-]
Qui nominatdilatare ▼
Qui nominatcollabi ▲

Discretiva

nominator dictio est in variis linguis:

Formae affines

[+/-]

Proprietates grammaticales

[+/-]
Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
nōminātor secunda singularis futurum passiva imperativus nōminō (nōmināre)
nōminātor tertia singularis futurum passiva imperativus nōminō (nōmināre)

Appellatio pronuntiatusque

[+/-]
API: /noːmiˈnaːtor/(classice)
Syllabificatio phonetica: nō·mi·nā·tor — morphologica: nominat-or