nautae

Discretiva

nautae dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Modus flexurae	originis
nautae	casus genitivus singularis	substantivi nauta
nautae	casus dativus singularis	substantivi nauta
nautae	casus nominativus pluralis	substantivi nauta
nautae	casus vocativus pluralis	substantivi nauta

Appellatio pronuntiatusque

API: /ˈnau̯.tae̯/

(classice)

Syllabificatio phonetica: nau·tae — morphologica: naut-ae

Formae aliae

• (Poeticē) nāvitae

Loci

M. Tullius Cicero –106…–43

P. Ovidius Naso –42…+18

Lucius Annaeus Seneca –3…+65

Marcus Valerius Martialis 40–103

Decimus Iunius Iuvenalis ca. 60-130

Isidorus Hispalensis 560-636

antiq.

class.

class.

class.

I

II

III

IV

V

VI

VII

VIII

IX

X

XI

XII

XIII

XIV

XV

XVI

XVII

XVIII

XIX

XX

XXI

Latinitas Romana

class.  (ca. 85 a.C.n. / 669 a.u.)

• Utilitas autem aut in corpore posita est aut in extrariis rebus; quarum tamen rerum multo maxima pars ad corporis commodum revertitur, ut in re publica quaedam sunt, quae, ut sic dicam, ad corpus pertinent civitatis, ut agri, portus, pecunia, classis, nautae, milites, socii, quibus rebus incolumitatem ac libertatem retinent civitates, aliae vero, quae iam quiddam magis amplum et minus necessarium conficiunt, ut urbis egregia exornatio atque amplitudo, ut quaedam excellens pecuniae magnitudo, amicitiarum ac societatem multitudo. —De inventione Ciceronis

class.  (versio II, ca. 5 p.C.n.)

• Sic tamen, o iuvenis tumidarum victor aquarum,

sic facito spernas, ut vereare, fretum!

arte laboratae merguntur ab aequore naves;

tu tua plus remis bracchia posse putas?

quod cupis, hoc nautae metuunt, Leandre, natare;

exitus hic fractis puppibus esse solet. —Heroides Ovidii Nasonis

saec. I.  (ca. 85–102 p.C.n.)

• Quamvis non modico caleant spectacula sole,

Vela reducuntur, cum venit Hermogenes.

Festinant trepidi substringere carbasa nautae,

Ad portum quotiens paruit Hermogenes.

Linigeri fugiunt calvi sistrataque turba,

Inter adorantes cum stetit Hermogenes.

Ad cenam Hermogenes mappam non attulit unquam,

A cena semper rettulit Hermogenes. —Epigrammata M. Valerii Martialis

Latinitas postclassica

saec. II.  (ca. 100/128 p.C.n.)

• tandem intrat positas inclusa per aequora moles

Tyrrhenamque pharon porrectaque bracchia rursum

quae pelago occurrunt medio longeque relincunt

Italiam; non sic igitur mirabere portus

quos natura dedit. sed trunca puppe magister

interiora petit Baianae pervia cumbae

tuti stagna sinus, gaudent ubi vertice raso

garrula securi narrare pericula nautae. —Saturae D. Iuni Iuvenalis

Latinitas mediaevalis

saec. VII.

• Sidera dicta, quod ea navigantes considerando dirigunt ad cursum consilium, ne fallacibus undis aut ventis alibi deducantur. Quaedam autem stellae idcirco signa dicuntur, quia ea nautae observant in gubernandis remigiis, contemplantes aciem fulgoremque eorum, quibus rebus status caeli futurus ostenditur. —Etymologiarum libri XX Isidori Hispalensis