murus

Latine

Murus

Appellatio

API: /ˈmuːrus/

(classice)

Syllabificatio phonetica: mū·rus — morphologica: mur-us

Formae aliae

• moerus

Nomen substantivum

mūr|us, -ī masc.

1. Lapideus ambitus circa urbem, munimenti causa.

Declinatio

m.	sing.	plur.
nom.	mūrus	mūrī	I
gen.	mūrī	mūrōrum	II
dat.	mūrō	mūrīs	III
acc.	mūrum	mūrōs	IV
abl.	mūrō	mūrīs	VI
voc.	mūre	mūrī	V

Dictiones collatae

Synonyma

• vallum

Collocationes

• mūrus Sinicus

Dictiones derivatae

• mūrālis
• mūrō, mūrāre

Translationes

Lapideus ambitus circa urbem	dilatare ▼

Lapideus ambitus circa urbem	collabi ▲

Anglice: wall (en), city wall (en) Finnice: muuri (fi), valli (fi) Germanice: Mauer (de) f, Stadtmauer (de) f, Wall (de) m, Bollwerk (de) n Italice: muro (it) m, muraglia (it) f

Loci

M. Tullius Cicero -106…-43

Marcus Terentius Varro -116…-27

Vitruvius ca. -80…-15

Titus Livius -58…+17

C. Plinius Secundus 23-79

antiq.

class.

class.

class.

class.

I

II

III

IV

V

VI

VII

VIII

IX

X

XI

XII

XIII

XIV

XV

XVI

XVII

XVIII

XIX

XX

XXI

Latinitas Romana

class.  (45 a.C.n. / 709 a.u.)

• Latent praeterea utiliter et excelsis undique partibus saepiuntur; primum enim superiora superciliis obducta sudorem a capite et fronte defluentem repellunt; genae deinde ab inferiore parte tutantur subiectae leniterque eminentes; nasusque ita locatus est ut quasi murus oculis interiectus esse videatur. —De natura deorum Ciceronis

class.  (ca. 37 a.C.n. / 717 a.u.)

• Thebae, quae ante cataclysmon Ogygi conditae dicuntur, eae tamen circiter duo milia annorum et centum sunt. Quod tempus si referas ad illud principium, quo agri coli sunt coepti atque in casis et tuguriis habitabant nec murus et porta quid esset sciebant, immani numero annorum urbanos agricolae praestant. —De agricultura Varronis

class.  (30-22 a.C.n.)

• Etiamque contra interiores partes turrium dividendus est murus intervallis tam magnis, quam erunt turres, ut itinera sint interioribus partibus turrium contignata, neque ea ferro fixa; hostis enim si quam partem muri occupaverit, qui repugnabunt rescindent et, si celeriter administraverint, non patientur reliquas partes turrium murique hostem penetrare, nisi se voluerit praecipitare. —De architectura Vitruvii

class.  (anno 176–220 u.c.)

• Hoc spatium quod neque habitari neque arari fas erat, non magis quod post murum esset quam quod murus post id, pomerium Romani appellarunt; et in urbis incremento semper quantum moenia processura erant tantum termini hi consecrati proferebantur. —Ab urbe condita Titi Livii

saec. I.  (ca. 78 p.C.n.)

• mons Serrium, Zone, tum locus Doriscum, X hominum capax – ita Xerxes ibi dinumeravit exercitum –, os Hebri, portus Stentoris, oppidum Aenos liberum cum Polydori tumulo, Ciconum quondam regio. a Dorisco incurvatur ora ad Macron Tichos CXII p., circa quem locum fluvius Melas, a quo sinus appellatur. oppida Cypsela, Bisanthe, Macron Tichos, dictum quia a Propontide ad Melanem sinum inter duo maria porrectus murus procurrentem excludit Cherronesum. —Naturalis historia Plinii