locabat

Discretiva

locabat dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
locābat	tertia singularis	imperfectum	activa	indicativus	locō (locāre)

Appellatio pronuntiatusque

API: /loˈkaːbat/

(classice)

Syllabificatio phonetica: lo·cā·bat — morphologica: loc-abat

Loci

M. Tullius Cicero -106…-43

Titus Livius -58…+17

antiq.

class.

class.

I

II

III

IV

V

VI

VII

VIII

IX

X

XI

XII

XIII

XIV

XV

XVI

XVII

XVIII

XIX

XX

XXI

Latinitas Romana

class.

• Atque ut haec non tam rebus quam vocabulis commutaverat, sic inter recte factum atque peccatum officium et contra officium media locabat quaedam, recte facta sola in bonis actionibus ponens, prave id est peccata in malis; officia autem conservata praetermissaque media putabat ut dixi. —Academica Ciceronis

class.

• Hannibal luce prima Baliaribus levique alia armatura praemissa transgressus flumen, ut quosque traduxerat ita in acie locabat: Gallos Hispanosque equites prope ripam laevo in cornu adversus Romanum equitatum; dextrum cornu Numidis equitibus datum; media acies peditibus firmata, ita ut Afrorum utraque cornua essent, interponerentur his medii Galli atque Hispani. —Ab urbe condita Titi Livii