Jump to content

lepus

E Victionario
Solum lepus Latine
ab hac subpagina tractatur.
Vide etiam s.v.
Lepus.
Lepus timidus
Vicipaedia
Vicipaedia
Vicipaedia articulum habet de lepore.

Appellatio pronuntiatusque

[+/-]
lepusAPI: /ˈlepus/(classice)
Syllabificatio phonetica: le·pus — morphologica: lep-us

Nomen substantivum

[+/-]

lep|us, -oris comm.

  1. Animal notum, timidissimum, velocissimum, fecundissimum.

Declinatio

[+/-]
c. sing. plur.
nom. lepus leporēs I
gen. leporis leporum II
dat. leporī leporibus III
acc. leporem leporēs IV
abl. lepore leporibus VI
voc. lepus leporēs V

Dictiones derivatae

[+/-]

Progenies

[+/-]

Translationes

[+/-]
Animal notumdilatare ▼
Animal notumcollabi ▲

Loci

[+/-]
P. Ovidius Naso -42…+18Aulus Cornelius Celsus 30 L. Iunius Moderatus Columella
ca. 4-70
Marcus Valerius Martialis 40-103 Decimus Iunius Iuvenalis
100-128
antiq. class.class. II II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas Romana

class.

  • dum nova lanugo est, pavidos formidine cervos
terret, et est illi praeda benigna lepus:
at postquam virtus annis adolevit, in apros
audet et hirsutas comminus ire leas;
dumque petit latebras fetae catulosque leaenae,
ipse fuit Libycae praeda cruenta ferae. —Fasti Ovidii Nasonis [1][2]

class.

  • dura ova, magisque si assa sunt; minutae aves, merula, palumbus, magisque in posca si decoctus est, grues, omnes aves, quae magis currunt quam volant; lepus, caprea, iecur ex eis, quae sebum habent, maximeque bubulum, ac sebum ipsum; caseus, qui vehementior vetustate fit vel ea mutatione, quam in eo transmarino videmus, aut si recens est, ex melle mulsove decoctus; —De Medicina Celsi [3][2]

saec. I.

  • De minoris autem incrementi animalibus, qualis est lepus, haec praecipimus, ut in iis vivariis, quae maceria munita sunt, farraginis et olerum, ferae intubi lactucaeque semina parvulis arcolis per diversa spatia factis iniciantur. —De re rustica L. Iunii Moderati Columellae [4][2]

saec. I.

  • Aetherias aquila puerum portante per auras
Inlaesum timidis unguibus haesit onus:
Nunc sua Caesareos exorat praeda leones,
Tutus et ingenti ludit in ore lepus.
Quae maiora putas miracula? summus utrisque
Auctor adest: haec sunt Caesaris, illa Iovis. —Epigrammata M. Valerii Martialis [5][2]

Latinitas postclassica

saec. II.

  • sed nec structor erit cui cedere debeat omnis
pergula, discipulus Trypheri doctoris, apud quem
sumine cum magno lepus atque aper et pygargus
et Scythicae volucres et phoenicopterus ingens
et Gaetulus oryx hebeti lautissima ferro
caeditur et tota sonat ulmea cena Subura. —Saturae D. Iuni Iuvenalis [6][2]

Fontes

  1. 1.0 1.1 Publius Ovidius Naso - Fasti (versio II, 17/18). (Bibliotheca Augustana): Liber quintus, Maius, versus 174 — lepus
  2. 2.0 2.1 2.2 2.3 2.4 2.5 Vicicitatio: lepus.
  3. 3.0 3.1 Aulus Cornelius Celsus, De Medicina - Libri Octo. (Teubner, Lipsiae MDCCCLIX). Liber secundus, XXX. [2] — lepus
  4. 4.0 4.1 Lucius Iunius Moderatus Columella - De re rustica - Libri XII. ed. V. Lundström. Anno 1902-1917. (The Latin Library): Liber nonus. Caput I. [8]  — lepus
  5. 5.0 5.1 Marcus Valerius Martialis - Epigrammata. (Bibliotheca Augustana): Liber primus. VI, versus 4 — lepus
  6. 6.0 6.1 Decimus Iunius Iuvenalis, Saturae. (Ed. brevique adnotatione critica instr. W. V. Clausen, Oxford 1959). Satura XI, versus 138 — lepus