Iuppiter

Latine

Iuppiter planeta.

Formae aliae

• Iūpĭter
• Juppiter

Notatio

Nominativus a “Iovis pater” derivat. Radix Iov-, a lingua prisca Indoeuropaea *diev-, “caelum divum”. Cognatum est dies.

Nomen proprium

Iūppĭter, Iŏvis masc.

1. Deus principalis Romanus, deus caeli.
   1. Caelum ipsum.
2. Quintus planeta a Sole.

Declinatio

m.	sing.	plur.
nom.	Iūppiter	—	I
gen.	Iŏvis	—	II
dat.	Iŏvī	—	III
acc.	Iŏvem	—	IV
abl.	Iŏve	—	VI
voc.	Iūppiter	—	V

Translationes

Anglice

Jupiter (deus)  — Jupiter is god of the sky, “Iuppiter deus caeli est”, Jove (deus)

Jupiter (planeta)  — Jupiter is a large planet, “Iuppiter planeta magna est”

Bohemice

Jupiter (masc.; et deus et planeta)

Germanice

Jupiter (masc.; et deus et planeta)

Hispanice

Júpiter (et deus et planeta)

Islandice

Júpíter

Iaponice

ユピテル (yupiteru; deus) , ジュピター (jupitā; deus) , 木星 (mokusei; planeta)

Graeca Antiqua

Ζεύς (Zeus, masc.; et deus et planeta)

Suecice

Jupiter (et deus et planeta)