Jump to content

intrasse

E Victionario

Discretiva

intrasse dictio est in variis linguis:

Formae affines

[+/-]

Proprietates grammaticales

[+/-]
Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
intrāsse
perfectum activa infinitivus intrō (intrāre)

Appellatio pronuntiatusque

[+/-]
API: /inˈtraːs.se/(classice)
Syllabificatio phonetica: in·trās·se

Formae aliae

[+/-]

Loci

[+/-]
Titus Livius -58/+17 Quintus Curtius Rufus ca. 50
antiq. class. I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas Romana

class.

  • Eo magis mirabundo quaerentique quid rei esset, pacem veniamque precata deorum dearumque, si coacta caritate eius silenda enuntiasset, ancillam se ait dominae comitem id sacrarium intrasse, liberam numquam eo accessisse. —Ab urbe condita Titi Livii [1][2]

saec. I.

  • Quod consilium clam agitanti litterae redduntur Harpalum intrasse quidem Athenas, pecunia conciliasse sibi principum animos: mox concilio plebis habito iussum urbe excedere ad Graecos milites pervenisse, navibus inde Cretam transvectum amico quodam auctore interemptum per insidias. —Historiae Alexandri Magni Curtii Rufi [3][2]

Fontes

  1. 1.0 1.1 Titus Livius - Ab urbe condita - libri CXLII. (The Latin Library): Liber XXXIX, caput 10, [5] — intrasse
  2. 2.0 2.1 2.2 Vicicitatio: intrasse.
  3. 3.0 3.1 Quintus Curtius Rufus - Historiae Alexandri Magni. (Bibliotheca Augustana), Liber X. Capitulum II, [3] — intrasse