iactis

E Victionario

Discretiva

iactis dictio est in variis linguis:

Formae affines[+/-]

Latine[+/-]

Proprietates grammaticales[+/-]

Forma Modus flexurae originis
iactīs casus dativus pluralis participii iactus
iactīs casus ablativus pluralis participii iactus

Appellatio[+/-]

API: /ˈjak.tiːs/(classice)
Syllabificatio phonetica: iac·tīs — morphologica: iact-is

Loci[+/-]

M. Tullius Cicero
-106…-43
Titus Livius
-58…+17
C. Plinius Secundus
23-79
Marcus Valerius Martialis
40-103
Anicius Manlius Torquatus Severinus Boetius
ca. 480-525
antiq. class.class. II II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas Romana

class.  (62 a.C.n. / 692 a.u.)

  • At vero quid ego mirer, si quid ab improbis de me improbe dicitur, cum L. Torquatus primum ipse his fundamentis adulescentiae iactis, ea spe proposita amplissimae dignitatis, deinde L. Torquati, fortissimi consulis, constantissimi senatoris, semper optimi civis filius, interdum efferatur immoderatione verborum? Qui cum suppressa voce de scelere P. Lentuli, de audacia coniuratorum omnium dixisset, tantum modo ut vos qui ea probatis exaudire possetis, de supplicio, de carcere magna et queribunda voce dicebat. —Pro P. Sulla oratio Ciceronis [1][2]

class.

  • his adiunctis Ephesum hostem persecuti ante ostium portus acie instructa steterunt. postquam confessionem victis satis expresserunt, Rhodii et Eumenes domos dimissi; Romani Chium petentes, Phoenicuntem primum portum Erythraeae terrae praetervecti, nocte ancoris iactis, postero die in insulam ad ipsam urbem traiecerunt. —Ab urbe condita Titi Livii [3][2]

saec. I.  (ca. 78 p.C.n.)

  • ab eo Basta oppidum et Hydruntum decem ac novem milia passuum, ad discrimen Ionii et Hadriatici maris, qua in Graeciam brevissimus transitus, ex adverso Apolloniatum oppidi latitudine intercurrentis freti L non amplius. hoc intervallum pedestri continuare transitu pontibus iactis primum Pyrrus Epiri rex cogitavit, post eum M. Varro, cum classibus Pompei piratico bello praeesset; utrumque aliae inpedivere curae. —Naturalis historia Plinii [4][2]

saec. I.  (ca. 85-102 p.C.n.)

  • Hoc quondam Libys impius profundo,
Dum praedam calamo tremente ducit,
Raptis luminibus repente caecus
Captum non potuit videre piscem,
Et nunc sacrilegos perosus hamos
Baianos sedet ad lacus rogator.
At tu, dum potes, innocens recede
Iactis simplicibus cibis in undas,
Et pisces venerare delicatos. —Epigrammata M. Valerii Martialis [5][2]

Latinitas postclassica

saec. VI.  (ca. 523-525 p.C.n.)

  • Nam ut hoc brevi liqueat exemplo, eandem corporis rotunditatem aliter visus, aliter tactus agnoscit. Ille eminus manens totum simul iactis radiis intuetur, hic vero cohaerens orbi atque coniunctus circa ipsum motus ambitum rotunditatem partibus comprehendit. —Consolatio philosophiae Boetii [6][2]

Fontes

  1. 1.0 1.1 Marcus Tullius Cicero - Pro P. Sulla oratio. (The Latin Library): [30] — iactis
  2. 2.0 2.1 2.2 2.3 2.4 2.5 Vicicitatio: iactis.
  3. 3.0 3.1 Titus Livius - Ab urbe condita - libri CXLII. (The Latin Library): Liber XXXVI, caput 45, [7] — iactis
  4. 4.0 4.1 Gaius Plinius Secundus, Naturalis historiae libri XXXVII. (Teubner, Lipsiae 1892-1909). Bibliotheca Augustana: Liber tertius, cap. 15, [101] — iactis
  5. 5.0 5.1 Marcus Valerius Martialis - Epigrammata. (Bibliotheca Augustana): Liber quartus. XXX, versus 15 — iactis
  6. 6.0 6.1 Anicius Manlius Torquatus Severinus Boetius - Consolatio philosophiae libri quinque. Ed. Ernst Gegenschatz/Olof Gigon, Monaci/Turici 1947. (Bibliotheca Augustana):  Liber quintus.  Sectio 4.p.  [26] — iactis