gestus

Latine

Appellatio pronuntiatusque

API: /ˈgestus/

(classice)

Syllabificatio phonetica: ges·tus — morphologica: gest-us

Notatio

← Latine: gerō (gerere)

Participium

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus­	Casu	Verbum
gestus	—	perfectum	passiva	participium­	nominativo	gerō (gerere)

Declinatio

positivus singularis				positivus pluralis
cas.	masc.	fem.	neut.	cas.	masc.	fem.	neut.
nom.	gestus	gesta	gestum	nom.	gestī	gestae	gesta
gen.	gestī	gestae	gestī	gen.	gestōrum	gestārum	gestōrum
dat.	gestō	gestae	gestō	dat.	gestīs	gestīs	gestīs
acc.	gestum	gestam	gestum	acc.	gestōs	gestās	gesta
abl.	gestō	gestā	gestō	abl.	gestīs	gestīs	gestīs
voc.	geste	gesta	gestum	voc.	gestī	gestae	gesta

Translationes

Participium

• Anglice: carried (en), borne (en), worn (en)

• Germanice: getragen (de), betragen (de)

Nomen substantivum

gest|us, -ūs masc.

1. Motus, habitus et moderatio corporis, et praecipue manuum in agendo vel pedum in saltando.

Declinatio

m.	sing.	plur.
nom.	gestus	gestūs	I
gen.	gestūs	gestuum	II
dat.	gestuī	gestibus	III
acc.	gestum	gestūs	IV
abl.	gestū	gestibus	VI
voc.	gestus	gestūs	V

Translationes

Motus, habitus et moderatio corporis

• Anglice: gesture (en), carriage (en), posture (en), attitude (en) of the body
• Esperantice: gesto (eo)

• Germanice: Gebärde (de) f, Gestikulation (de) f, Haltung (de) f, Bewegung (de) f, Stellung (de) f des Körpers

Discretiva

gestus dictio est in variis linguis:

• Danice: gestus

Formae affines

Latine

gestūs

Proprietates grammaticales

Forma	Modus flexurae	originis
gestūs	casus genitivus singularis	substantivi gestus
gestūs	casus nominativus pluralis	substantivi gestus
gestūs	casus accusativus pluralis	substantivi gestus
gestūs	casus vocativus pluralis	substantivi gestus

Appellatio pronuntiatusque

API: /ˈgestuːs/

(classice)

Syllabificatio phonetica: ges·tūs — morphologica: gest-us