gerere

E Victionario

Discretiva

gerere dictio est in variis linguis:

Formae affines[+/-]

Latine[+/-]

Proprietates grammaticales[+/-]

Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
gerere secunda singularis praesens passiva imperativus gerō
gerere
praesens activa infinitivus gerō

Appellatio[+/-]

API: /ˈgerere/(classice)
Syllabificatio phonetica: ge·re·re — morphologica: ger-ere

Loci[+/-]

Aulus Cornelius Celsus 30 C. Plinius Secundus 23-79
antiq. class. I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas Romana[+/-]

class.

  • Interim autem licet negotia gerere, ambulare, lavari, cibum capere perinde atque sanissimo. —De Medicina Celsi [1][2]

saec. I.

  • praetorii viri pater est, Hispaniae princeps, quem scio propter inpetibiles uvae morbos radicem eius filo suspensam e collo gerere praeterquam in balineis, ita liberatum incommodo omni. —Naturalis historia Plinii [3][2]

Fontes

  1. Aulus Cornelius Celsus, De Medicina - Libri Octo. (Teubner, Lipsiae MDCCCLIX). Liber septimus, IV. [[4a] ] — gerere
  2. 2.0 2.1 Vicicitatio: gerere.
  3. Gaius Plinius Secundus, Naturalis historiae libri XXXVII. (Teubner, Lipsiae 1892-1909). Bibliotheca Augustana: Liber XX, cap. 81, [215] — gerere