falcibus

Discretiva

falcibus dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Modus flexurae	originis
falcibus	casus dativus pluralis	substantivi falx
falcibus	casus ablativus pluralis	substantivi falx

Appellatio pronuntiatusque

API: /ˈfal.ki.bus/

(classice)

Syllabificatio phonetica: fal·ci·bus — morphologica: falc-ibus

Loci

M. Tullius Cicero -106…-43

Marcus Terentius Varro -116…-27

Titus Livius -58…+17

Quintus Curtius Rufus fl.c.50

Apuleius ca. 125-170

Aulus Gellius ca. 130-180

antiq.

class.

class.

class.

I

II

II

III

IV

V

VI

VII

VIII

IX

X

XI

XII

XIII

XIV

XV

XVI

XVII

XVIII

XIX

XX

XXI

Latinitas Romana

class.  (45 a.C.n. / 709 a.u.)

• Ego autem cum omnia conlustrarem oculis — est enim ad portas Agragantinas magna frequentia sepulcrorum —, animum adverti columellam non multum e dumis eminentem, in qua inerat sphaerae figura et cylindri. Atque ego statim Syracusanis — erant autem principes mecum — dixi me illud ipsum arbitrari esse, quod quaererem. Inmissi cum falcibus multi purgarunt et aperuerunt locum. —Tusculanae disputationes Ciceronis

class.  (ca. 37 a.C.n. / 717 a.u.)

• Primum de pratis summissis herba, cum crescere desiit et aestu arescit, subsecari falcibus debet et, quaad perarescat, furcillis versari; cum peraruit, de his manipulos fieri ac vehi ad villam; tum de pratis stipulam rastellis eradi atque addere faenisiciae cumulum. Quo facto sicilienda prata, id est falcibus consectanda quae faenisices praeterierunt ac quasi herba tuberosum reliquerunt campum. A qua sectione arbitror dictum sicilire pratum. —De agricultura Varronis

class.  (anno 444 u.c.)

• Iere pastorali habitu, agrestibus telis, falcibus gaesisque binis armati. Sed neque commercium linguae nec vestis armorumve habitus sic eos texit quam quod abhorrebat ab fide quemquam externum Ciminios saltus intraturum. Usque ad Camertes Umbros penetrasse dicuntur; —Ab urbe condita Titi Livii

saec. I.

• Praecipuum auxilium erat, qui procul hostium conspectu subibant aquam occultoque lapsu ad molem usque penetrabant, falcibus palmites arborum eminentium ad se trahentes. Quae ubi secutae erant, pleraque secum in profundum dabant; tum levatos onere stipites truncosque arborum haud aegre moliebantur, deinde totum opus, quod stipitibus fuerat innixum, fundamento lapso sequebatur. —Historiae Alexandri Magni Curtii Rufi

Latinitas postclassica

saec. II.  (ca. 158 p.C.n.)

• Ille enim, quantum scio, enumerat vittas mollis et verbenas pinguis et tura mascula et licia discolora; praeterea laurum fragilem, limum durabilem, ceram liquabilem, nec minus quae iam in opere serio scripsit:

‘Falcibus et messae ad lunam quaeruntur aenis

pubentes herbae nigri cum lacte veneni.

Quaeritur et nascentis equi de fronte revulsus

et matri praereptus amor.’ —Apologia sive Pro se de magia liber Apulei

saec. II.  (ca. 170–177 p.C.n.)

• In libris veterum memoriarum scriptum est Hannibalem Carthaginiensem apud regem Antiochum facetissime cavillatum esse. Ea cavillatio huiuscemodi fuit: Ostendebat ei Antiochus in campo copias ingentis, quas bellum populo Romano facturus comparaverat, convertebatque exercitum insignibus argenteis et aureis florentem; inducebat etiam currus cum falcibus et elephantos cum turribus equitatumque frenis, ephippiis, monilibus, phaleris praefulgentem. —Noctes Atticae A. Gellii