eventurus

E Victionario

Latine[+/-]

Appellatio pronuntiatusque[+/-]

API: /eːwenˈtuːrus/(classice)
Syllabificatio phonetica: ē·ven·tū·rus — morphologica: e-vent-urus

Notatio[+/-]

Latine: ēveniō

Participium[+/-]

Forma Persona Tempus Vox Modus­ Casu Verbum
ēventūrus
futurum activa participium­ nominativo ēveniō

Declinatio[+/-]

positivus singularis positivus pluralis
 cas. masc. fem. neut.  cas. masc. fem. neut.
nom. ēventūrus ēventūra ēventūrum nom. ēventūrī ēventūrae ēventūra
gen. ēventūrī ēventūrae ēventūrī gen. ēventūrōrum ēventūrārum ēventūrōrum
dat. ēventūrō ēventūrae ēventūrō dat. ēventūrīs ēventūrīs ēventūrīs
acc. ēventūrum ēventūram ēventūrum acc. ēventūrōs ēventūrās ēventūra
abl. ēventūrō ēventūrā ēventūrō abl. ēventūrīs ēventūrīs ēventūrīs
voc. ēventūre ēventūra ēventūrum voc. ēventūrī ēventūrae ēventūra