eventura
Discretiva
|
eventura dictio est in variis linguis: |
Formae affines
[+/-]ēventūra
[+/-]Proprietates grammaticales
[+/-]| Forma | Modus flexurae | originis |
|---|---|---|
| ēventūra | casus nominativus singularis · genus femininum | participii ēventūrus |
| ēventūra | casus vocativus singularis · genus femininum | participii ēventūrus |
| ēventūra | casus nominativus pluralis · genus neutrum | participii ēventūrus |
| ēventūra | casus accusativus pluralis · genus neutrum | participii ēventūrus |
| ēventūra | casus vocativus pluralis · genus neutrum | participii ēventūrus |
Appellatio pronuntiatusque
[+/-]
API: /eːwenˈtuːra/ (classice) - Syllabificatio phonetica: ē·ven·tū·ra — morphologica: e-vent-ura
ēventūrā
[+/-]Proprietates grammaticales
[+/-]| Forma | Modus flexurae | originis |
|---|---|---|
| ēventūrā | casus ablativus singularis · genus femininum | participii ēventūrus |
Appellatio pronuntiatusque
[+/-]API: /eːwenˈtuːraː/ (classice) - Syllabificatio phonetica: ēven·tū·rā — morphologica: e-vent-ura