elatiora

E Victionario

Discretiva

elatiora dictio est in variis linguis:

Formae affines[+/-]

Latine[+/-]

Proprietates grammaticales[+/-]

Forma Modus flexurae originis
ēlātiōra casus nominativus pluralis · genus neutrum ēlātior (ēlātus comparativus)
ēlātiōra casus accusativus pluralis · genus neutrum ēlātior (ēlātus comparativus)
ēlātiōra casus vocativus pluralis · genus neutrum ēlātior (ēlātus comparativus)

Appellatio[+/-]

API: /eːlaːtiˈoːra/(classice)
Syllabificatio phonetica: ē·lā·ti·ō·ra — morphologica: elat-ior-a

Loci[+/-]

L. Iunius Moderatus Columella
ca. 4-70
antiq. class. I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas Romana

saec. I.

  • Paulum tamen, quotiensque iterabitur, modo in elatiora, modo in depressiora clivi obliquum agi sulcum oportebit, ut in utramquepartem rescindamus nec eodem vestigio terram moliamur. —De re rustica L. Iunii Moderati Columellae [1][2]

Fontes

  1. 1.0 1.1 Lucius Iunius Moderatus Columella - De re rustica - Libri XII. ed. V. Lundström. Anno 1902-1917. (The Latin Library): Liber secundus. Caput IV. [10]  — elatiora
  2. 2.0 2.1 Vicicitatio: elatiora.