elatior

Discretiva

elatior dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Modus flexurae	originis
ēlātior	casus nominativus singularis · genus masculinum	ēlātior (ēlātus comparativus)
ēlātior	casus vocativus singularis · genus masculinum	ēlātior (ēlātus comparativus)
ēlātior	casus nominativus singularis · genus femininum	ēlātior (ēlātus comparativus)
ēlātior	casus vocativus singularis · genus femininum	ēlātior (ēlātus comparativus)

Appellatio pronuntiatusque

API: /eːˈlaːti.or/

(classice)

Syllabificatio phonetica: ē·lā·ti·or — morphologica: elat-ior

Loci

Lucius Annaeus Seneca -3/+65

C. Plinius Secundus 23-79

M. Fabius Quintilianus ca. 35-100

Franciscus Petrarca 1304-1374

antiq.

class.

I

I

II

III

IV

V

VI

VII

VIII

IX

X

XI

XII

XIII

XIV

XV

XVI

XVII

XVIII

XIX

XX

XXI

Latinitas Romana

class.

• Quibus quisquis se tradidit, quaestiunculas quidem vafras nectit, ceterum ad vitam nihil proficit, neque fortior fit neque temperantior neque elatior. At ille, qui philosophiam in remedium suum exercuit, ingens fit animo, plenus fiduciae, inexsuperabilis et maior adeunti. —Ad Lucilium epistulae morales Senecae

saec. I.

• At in Brileto et Tharne quaterni renes cervis, contra pinnatis squamosisque nulli. de cetero summis adhaerent lumbis. dexter omnibus elatior et minus pinguis sicciorque. utrique autem pinguitudo e medio exit praeterquam in vitulo marino. animalia in renibus pinguissima, oves quidem letaliter circum eos concreto pingui. aliquando in iis inveniuntur lapilli. —Naturalis historia Plinii

saec. I.

• Ipsorum etiam qui rectum dicendi genus sequi volunt, alii pressa demum et tenuia et quae minimum ab usu cotidiano recedant, sana et vere Attica putant; quosdam elatior ingenii vis et magis concitata et plena spiritus capit; sunt etiam lenis et nitidi et compositi generis non pauci amatores. —Institutio oratoria Quintiliani

Latinitas humanistica

saec. XIV.

• Sumus quidem, quod nemo clarius quam tu videt, omnes qui hanc vitam agimus, viatores, de itineris asperitate certissimi, de hospitio incerti, et huic conditioni nemo prorsus eximitur, seu ille hispidus agricola seu pastor hirsutus seu mercator instabilis seu immobilis heremita seu mendicus supplex seu dives insolens seu Gallorum rex seu romanus imperator fuerit; et rursum seu ille humilis sacerdos seu archidyaconus intumescens seu presul elatior seu tuum, hoc est romani cardinis, gradum nactus seu denique pontificum maximus, cui populorum admiratio pape nomen dedit. —Epistole familiares Petrarcae