elatam

Discretiva

elatam dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Modus flexurae	originis
ēlātam	casus accusativus singularis · genus femininum	participii ēlātus

Appellatio pronuntiatusque

API: /eːˈlaːtam/

(classice)

Syllabificatio phonetica: ē·lā·tam — morphologica: e-lat-am

Loci

M. Tullius Cicero -106…-43

Marcus Terentius Varro -47…-45

Titus Livius -58/+17

Lucius Annaeus Seneca -3/+65

L. Iunius Moderatus Columella ca. 4-70

Marcus Manilius fl. 14

Decimus Iunius Iuvenalis 100-128

Hildegardis Bingensis 1098-1179

antiq.

class.

class.

class.

class.

I

I

II

III

IV

V

VI

VII

VIII

IX

X

XI

XII

XIII

XIV

XV

XVI

XVII

XVIII

XIX

XX

XXI

Latinitas Romana

class.

• Video enim quosdam clarissimos viros, principes civitatis, aliquot locis iudicasse te cum plebe iure agere potuisse; qui etiam de me ipso, cum tua rogatione funere elatam rem publicam esse dicerent , tamen id funus, etsi miserum atque acerbum fuisset, iure indictum esse dicebant; quod de me civi ita de re publica merito tulisses, funus te indixisse rei publicae, quod salvis auspiciis tulisses, iure egisse dicebant. —De domo sua ad pontifices oratio Ciceronis

class.

• Sunt quae aliis de causis appellatae, ut noctua, quod noctu canit et vigilat, lusciniola, quod luctuose canere existimatur atque esse ex Attica Progne in luctu facta avis. Sic galeritus et motacilla, altera quod in capite habet plumam elatam, altera quod semper movet caudam. Merula, quod mera, id est sola, volitat; contra ab eo graguli, quod gregatim, ut quidam Graeci greges γάργαρα. Ficedula et miliariae a cibo, quod alterae fico, alterae milio fiunt pingues. —De lingua Latina Varronis

class.

• P. Cornelius cum omnibus matronis Ostiam obviam ire deae iussus, isque eam de nave accipere et in terram elatam tradere ferendam matronis. —Ab urbe condita Titi Livii

class.

• Tum evocante ipsa vultus benignitate productus adoret ac supplicet, et diu contemplatus multum extantem superque mensuram solitorum inter nos aspici elatam, oculis mite quiddam, sed nihilominus vivido igne flagrantibus, tunc deinde illam Vergili nostri vocem verens atque attonitus emittat? —Ad Lucilium epistulae morales Senecae

saec. I.

• Ungues custodum annotinos resecato. In quattuor ferme pedes supra terram vitem elatam totidem bracchiis componito, quorum singula spectent decussati iugi partes. —De re rustica L. Iunii Moderati Columellae

saec. I.

• causa patet, quod, Luna quibus defecit in astris

orba sui fratris noctisque immersa tenebris,

cum medius Phoebi radios intercipit orbis

nec trahit assuetum quo fulget Delia lumen,

haec quoque signa suo pariter cum sidere languent

incurvata simul solitoque exempta vigori

et velut elatam Phoeben in funere lugent. —Astronomicon M. Manilii

Latinitas postclassica

saec. II.

• elatam iam crede nurum, si limina vestra

mortifera cum dote subit. quibus illa premetur

per somnum digitis! nam quae terraque marique

adquirenda putas brevior via conferet illi;

nullus enim magni sceleris labor. «haec ego numquam

mandavi» dices olim «nec talia suasi.»

mentis causa malae tamen est et origo penes te. —Saturae D. Iuni Iuvenalis

Latinitas mediaevalis

saec. XII.

• Propter quod apparet etiam quasi in ventre eius veluti in speculo candidissimus infans, cuius fronti inscriptum est innocentia; quoniam in visceribus purissimae et evidentissimae virtutis huius, est inviolabilis et pulcherrima certissimaque integritas, habens rudem formam propter integritatem simplicis infantiae, sicut et frons, id est cognitio eius non arrogantiam et elatam superbiam, sed simplicem ostendit innocentiam. —Scivias Hildegardis sive libri visionum ac revelationum Hildegardis