duplis
Appearance
Discretiva
duplis dictio est in variis linguis: |
Formae affines
[+/-]Proprietates grammaticales
[+/-]Forma | Modus flexurae | originis |
---|---|---|
duplīs | casus dativus pluralis | adiectivi duplus |
duplīs | casus ablativus pluralis | adiectivi duplus |
duplīs | casus dativus pluralis | substantivi dupla |
duplīs | casus ablativus pluralis | substantivi dupla |
duplīs | casus dativus pluralis | substantivi duplum |
duplīs | casus ablativus pluralis | substantivi duplum |
Appellatio pronuntiatusque
[+/-]API: /ˈdu.pliːs/ (classice) - Syllabificatio phonetica: du·plīs — morphologica: dupl-is
Loci
[+/-]Anicius Manlius Torquatus Severinus Boetius ca. 480-525 |
||||||||||||||||||||||
antiq. | class. | I | II | III | IV | V | VI | VII | VIII | IX | X | XI | XII | XIII | XIV | XV | XVI | XVII | XVIII | XIX | XX | XXI |
Latinitas postclassica
Fontes
- ↑ 1.0 1.1 Anicius Manlius Torquatus Severinus Boetius - De institutione arithmetica libri duo. Patrologia Latina, J.-P. Migne. Parisiis 1844-1864. (Universitas Turicensis): Liber II. Caput XL. — duplis
- ↑ 2.0 2.1 Vicicitatio: duplis.